χορτοφαγία: στάση ζωής



Αποστολέας Θέμα: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?  (Αναγνώστηκε 10184 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Agriokoniklos

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 187
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #15 στις: Νοέμβριος 22, 2013, 08:54:11 μμ »
Λόγο πλήρους ανηθικότητας πλέον(γεμίζει το στόμα μου όταν το λέω απο τότε που γλύτωσα απο το συγκεκριμένο προγονόπληκτο κολπάκι,γουστάρω)φτάνω στην"ίδια"πρακτική,χωρίς να υπακούω στο μηχανισμό της ηθικής βίας.

Παίζει να λέμε το"ίδιο"με τον τόφου χρησιμοποιώντας διαφορετικό όρο,απο την άλλη.

Αν συνειδητοποιήσεις,πως μπορεί να σε επηρεάσει άμεσα ή και μακροπρόθεσμα μια πράξη σου,έχεις κίνητρο ή αντικίνητρο(σε περίπτωση που σε βλάπτει)να την ακολουθήσεις ή όχι,όταν είναι για εσένα εφικτό.

Πολλές"ορατές"έμπρακτες επιλογές,δεν είναι εφικτές ταυτόχρονα για όλα τα άτομα,δε ζούμε τις ίδιες καταστάσεις ούτε στον ίδιο χώρο και χρόνο,αν είχαμε τέλεια επικοινωνία μεταξύ μας,παίζει να ήταν τα πάντα εφικτά.

Η χορτοφαγία πιθανότατα είναι μια δυνατότητα,αυτό θεωρώ γνωρίζοντας άτομα με περισσότερα χορτοφαγικά έτη απο μένα.

Παίζει να χα φάει αβγό δηλαδή αν δε γνώριζα άτομα με πλήρη αποχή,διότι πέρασα δύο έντονες φάσεις άσχημης υγείας,που θεώρησα πως σχετίζονται με διατροφή.
Για χ περίοδο είχα ελεϊνή έλλειψη σε όσπρια και σιτηρά,δεν έφτιαχνα φύτρα ο μάπας,αλλά έτρωγα ωμή τροφή μέχρι να εξαφανιστεί η ουλίτιδα.
Πέτυχε.
Μετά πλακώθηκα στα ψημμένα λόγω των συμπτωμάτων που συνέδεσα με διατροφή(δεν το εξακρίβωσα)και ξανάρθε.Η πιο έντονη άσχημη φάση είναι και κοντινή και ελπίζω να πέρασε.
Μέχρι τώρα τα καταφέρνω,το μέλλον δε μπορώ να το προβλέψω.




Υποθέτοντας πως η"αρρώστια"ή τα συμπτώματα,πηγάζουν απο"την καταπίεση"(αχανής όρος)δεν προκύπτει επιθυμία να πιέσεις τα άτομα γύρω σου να ακολουθήσουν το"σωστό"σου,εκτός και αν νιώθεις κάποιου είδους απειλή,ή καταπίεση απο την πρακτική τους,οπότε περνάς είτε σε επίθεση,είτε σε φυγή(μιλάω για μηχανισμό και ασυνείδητο,όσο περισσότερους φόβους αντιμετωπίζεις τόσο περισσότερο ελεύθερο και συνειδητό άτομο είσαι και δεν αντιδράς"απλά αντανακλαστικά").

Αν προσδιορίσεις ως συνείδηση,το ότι,βλάπτοντας το περιβάλλον σου με τη χ πρακτική σου,θα βλάψεις τον εαυτό σου,
τα κίνητρά σου,αν και"πηγάζουν απο το εγώ σου"*1(θέλει κουβέντα η φράση)
γίνονται και συλλογικά ωφέλιμα.
*1(όπως όλα τα κίνητρα,το ότι έχουμε δαιμονοποιήσει τον εγωισμό και ακόμη συντηρούμε το ψεματάκι του αλτρουισμού σα μοχλό πίεσης,χμμμ,παρουσιάζει ενδιαφέρον για το ποια/ες είναι οι αιτίες που ακόμη χρειαζόμαστε το συγκεκριμένο ψέμα)

Ένα παράδειγμα πρακτικής που γυρίζει ενάντιά σου είναι η κίνα που αναφέρεις.

Συμβάλλοντας σε ασυνείδητο καταναλωτισμό,συμβάλεις στο θάνατο και τα βασανιστήρια πολλών ατόμων.
Αν δε βλέπεις πως φτάνει αυτό σε σένα,παίζει και να μην ασχοληθείς,έως ότου βιώσεις κάτι αντίστοιχο,με αυτά στα οποία συνέβαλες να γίνονται κάπου μακριά.(δεν πιστεύω σε δίκαια-άδικα,δε θέλω να το αναλύσω τώρα,η κατηγορία για μένα εμπεριέχει άγνοια και την προασπίζεται,προς το παρών αναφέρω πως η συμβολή δεν ταυτίζεται με ενοχή για μένα.η συμπεριφορά του ατόμου είναι η συνισταμένη της κοινωνίας και του ατόμου).

Ο μικρομεσαίος ασυνείδητος καταναλωτής,χρόνια αγόραζε,αποφεύγοντας να βλέπει ή να αναζητά τα αποτελέσματα της αγοράς του.Αυτή την περίοδο σπρώχνεται η"κινεζοποίηση"των εργαζομένων εντός Ε.Ε.

Στην"Κίνα",υπάρχει μια τάση για ανάδειξη μεσαίας τάξης τώρα που"παίρνει τα πάνω της",το δολάριο χάνει αξία και πληθωρίζεται,η κίνα σταμάτησε να αποταμιεύει σε αυτό,η"Γερμανία"δεν θέλει να πληθωρίσει το ευρώ,με αποτέλεσμα να υπάρχει λιτότητα και"κινεζοποίηση"σε χώρες της Ε.Ε. αλλά ένα"σταθερό"νόμισμα σαν αντίβαρο....
**Τα εισαγωγικά στις χώρες μπήκαν διότι ένας γεωγραφικός χώρος δεν ταυτίζεται με τους εκάστοτε εξουσιαστές,τους οποίους οι εξουσιαζόμενοι απο την άλλη στηρίζουν είτε έμμεσα,είτε άμεσα,είτε αντιθετικά,είτε συμπλέοντας μαζί τους.**

Εν ολίγης,αν δε γίνει κάτι που θα ανατρέψει την επιβολή"λιτότητας",θα βιώσουμε αυτά που θεωρούσαμε ασήμαντα,αόρατα ή"αναγκαία κακά".
Οταν αναλογιστείς πως,κάπου,υπάρχει μια οικογένεια(παλιότερα θα έλεγα απο κηφήνες,τώρα έχω αντικίνητρο)η οποία χάρην"ευκολίας(χρειάζεται πολύ χλυαρός έως ανύπαρκτος έρωτας για να βρείς νόημα στον καταναλωτισμό,το χω βιώσει για μεγάλη περίοδο,το λέω απο πρώτο χέρι)στηρίζει το βασανισμό και το θάνατό σου,αποκτάς κίνητρο να συμβάλεις σε αλλαγή.

Αν είσαι εξουσιαστής απο την άλλη και νομίζεις πως δε σου καίγεται μία για τους δούλους,το ότι δεν κυκλοφορείς όπου θέλεις χωρίς συνοδεία διότι πολλά άτομα θέλουν να σου επιτεθούν,το ότι συνδιαλέγεσαι με άτομα σε ανταγωνιστικά πλαίσια και οι σχέσεις διακρίνονται απο έλλειψη ειλικρίνιας και συνείδησης χάνοντας σε ενδιαφέρον,το ότι καταπιέζεις την όποια αλήθεια θέλεις να βγάλεις,το ότι πολλές φορές,αν δεν είσαι σε χρηματική κορυφή μπερδεύεις την εκτόνωση(που προϋποθέτει ένταση)με ευτυχία(το ξέσπασμα και το χέσιμο δεν είναι ευτυχία),το οτι και να σαι σε χρηματική"κορυφή"ο ανταγωνισμός είναι εκεί και στην καλύτερη περίπτωση κυνηγάς μια ιδεολογία μπλεγμένη με βιολογικές θεωρίες δίνοντας χρόνο σε δυσάρεστα,ψάχνοντας ευχάριστα που ποτέ δεν έρχονται κι αυτά που μοιάζουν με ευτυχία ποτέ δε σου φτάνουν,είναι κάποιες καταστάσεις που δείχνουν τις σχέσεις εξουσίας,αμφίπλευρα δυσάρεστες.
Το να μοιράζεις πόνο σε ζωάκια και να μολύνεις το περιβάλλον,έχει ορατά αποτελέσματα για τη δική σου ευχάριστη διαβίωση.Ψυχικά και σωματικά.Αν προς το παρών η συναίσθηση σε σχέση με τον πόνο του μη ανθρώπινου ζώου δεν είναι κάτι που μπορεί να σε επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό,οι όποιες σωματικές παρενέργειες και η τοξικότητα του περιβάλλοντος,λόγω της βιομηχανίας της νεκρής σάρκας είναι ένα ορατό αντικίνητρο ή μπορεί να γίνει αν η κατάσταση φθάσει ατομικά σε όξυνση(εδώ φέρνω ώς παράδειγμα το αντίστροφο,έχοντας έρθει σε πολύ δυσάρεστη σωματική κατάσταση και έχοντας συγκυριακή άγνοια πάνω στο τι συμβαίνει,παραλίγο να ψάχνω αβγά).

Αυτά,πολύ περιληπτικά και συγκεχυμένα(βαριέμαι να τα βάλω σε πιο ευανάγνωστη σειρά,όντως κάτι θα χάσω)αναφορικά με γενικές παρατηρήσεις.

Οταν γνωρίζεις πως πράττεις κάτι δυσάρεστο για το περιβάλλον σου και πως γυρίζει πίσω σε εσένα αλλά το πράττεις,προσωπικά δε θεωρώ πως είναι λόγο"κακίας"(άλλο ψέμα αυτό),παραμένει όμως επιβλαβές για το περιβάλλον σου και για εσένα.

Όταν ένα άτομο"βρεί"εμφανή εναλλακτική επιλογή που να καλύπτει τη διαδικασία που εξυπηρετούσε η προηγούμενη χωρίς τις παρενέργειές της,την αντικαθιστά.(προσθήκη)Παράδειγμα οι υπολογιστές που αναφέρει η ινκόγκνιτο και με βασανίζει σα θέμα και τρενάρω ιδιαίτερα ένα φορητό,χρήσιμο πλέον για μένα.

Απλό παράδειγμα.

Οταν δε νιώθω ευχάριστα λόγω δυσάρεστης εξέλιξης των σχέσεων μου με το περιβάλλον,συνήθως τρώω κάτι που μπορεί να απέχει απο φυσική τροφή,αλλά το έχω συνδέσει με ευχαρίστηση λόγω πρότερων βιωμάτων(δε μιλάω για ζωικά παράγωγα).
Γνωρίζω πως κάτι τέτοιο με βλάπτει,μάλιστα άμεσα.

Το να μην έχω ορατή εναλλακτική και να μην καταπραΰνω την ψυχοσωματική μου πληγή,θεωρώ πως δεν επιλέγεται διότι είναι ακόμη χειρότερο σαν επιλογή για τη συγκυριακή μου ορατότητα.
Η πίεση απο το περιβάλλον επίσης,να πράξω το"σωστό",για εμένα πέφτει στο κενό αυτη τη στιγμή,αν δεν έπεφτε,πιθανόν να είχαν ένα άτομο που"αρρώστησε απο το πουθενά".Πράγμα που δε συμφέρει ούτε το περιβάλλον μου ασχέτως του αν το καταλαβαίνει.
Δε γνωρίζει κανείς τις εξατομικευμένες ανάγκες/τάσεις του κάθε ατόμου,ούτε το ίδιο χωρίς συνειδητοποίηση.

Οι ορατές επιλογές μου και η συνείδησή μου συνήθως(ή πάντα αν αναλογιστείς πως η γνώση έρχεται μέσα απο αλληλεπίδραση με το περιβάλλον μου)προκύπτουν και εμπλουτίζονται απο την επικοινωνία μου με άλλα άτομα,είτε είναι κρυσταλλωμένα σε βιβλία και 0101010,είτε αναπνέουν και αγγίζουν.

Η γεύση είναι κάτι που προσαρμόζεται.
Η πίτσες για παράδειγμα πλέων δε με σέρνουν απο τη μύτη και χορτοφαγικές να ναι.
Ενώ πρίν κάποια χρόνια μου τρεχαν τα σάλια.
Δε νιώθω πως στερούμαι,αν ένιωθα στέρηση δεν έπαιζε χορτοφαγία.Την τροφή μου την ερωτεύομαι συχνά πλέον,δεν κατεβαίνει αμάσητη,δίνω σημασία στο τι θα βάλω μέσα μου,αν και έχω πολύ δρόμο και δεν το τηρώ πάντα,χωρίς να νιώθω άσχημα γι'αυτό όταν δεν το κάνω.


Αποσυνδεδεμένος ToFu

  • www.tofu.gr
  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1669
  • black salt is not black!
    • tofu.gr
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #16 στις: Νοέμβριος 22, 2013, 09:05:47 μμ »
Αυτά,πολύ περιληπτικά και συγκεχυμένα(βαριέμαι να τα βάλω σε πιο ευανάγνωστη σειρά,όντως κάτι θα χάσω)αναφορικά με γενικές παρατηρήσεις.
πράγματι είσαι λανονικότατος nanana

ΥΓ: το χέσιμο είναι ευτυχία για τον δυσκοίλιο ;)

Αποσυνδεδεμένος Agriokoniklos

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 187
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #17 στις: Νοέμβριος 22, 2013, 09:13:26 μμ »
Η δυσκοιλιότητα εμπεριέχει ένταση,δεν είναι ευτυχία.(προσθήκη)Η αφόδευση.
01010101.*
Δεν καταλαβαίνω τι είναι το χιούμορ.

*Τώρα που το θυμήθηκα.
Κάποιον έπριζα με ayreon.
Παίζει εσένα.Ευκαιρία και τους υπόλοιπους.

https://www.youtube.com/watch?v=TFfKWaM1Bp8


Αποσυνδεδεμένος xristoforos_

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1176
  • Φύλο: Άντρας
  • διάφανες αυλαίες
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #18 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 12:11:56 πμ »
το χέσιμο είναι ευχαρίστηση γενικά ...

Αποσυνδεδεμένος elsa

  • Συντονίστρια
  • Addicted
  • *****
  • Μηνύματα: 6819
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Αποσυντονίστηκα...
    • elsa's blog
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #19 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 12:32:30 πμ »
πράγματι είσαι λανονικότατος nanana
αγριοκονικλότατος, θες να πεις;  :P
ΥΓ: το χέσιμο είναι ευτυχία για τον δυσκοίλιο ;)
μην το λες, για όλες μας είναι!  :P

Αποσυνδεδεμένος NoCash

  • New Kid in The Block
  • **
  • Μηνύματα: 13
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #20 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 01:57:34 πμ »
Να είμαι ειλικρινής, εμένα πρώτα με φρέναρε από την κατανάλωση κρέατος, οι ενδείξεις πως είμαστε χορτοφάγοι
Ήταν το πρώτο πράμα που άρχισα να ψάχνω .

Συμφωνώ για το πόσο ανήθικη είναι η αιχμαλωσία και ταυτόχρονα βασανισμός του ζώου.
Έστω όμως ότι κυνηγούσα. Δεν αιχμαλωτίζω, δεν καταπιέζω, δεν βασανίζω. Βγαίνω στην ύπαιθρο και σκοτώνω ένα ζώο για να το φάω.
Αν ήμουν πραγματικά πεπεισμένος πως είμαστε παμφάγοι, δε ξέρω αν θα το θεωρούσα και τόσο λάθος, περιττό ή ανήθικο να σκοτώσω ένα ζώο και να το φάω. Να το σκοτώσω, υπό τις συνθήκες που ανέφερα.
Ναι αφαιρώ μία ζωή. Αλλά το κάνω στα πλαίσια της φύσης μου. Η φύση μου, σε μία τέτοια περίπτωση, ίσως περιόριζε σε μεγάλο βαθμό τους όποιους φραγμούς μου.

Αποσυνδεδεμένος Incognito

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 2810
  • Φύλο: Γυναίκα
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #21 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 02:45:03 πμ »
Σου φαίνεται ρεαλιστικό σενάριο δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζούνε σε πόλεις να βγαίνουν και να κυνηγούν? Καλά το όλο ζήτημα φυσικού τρόπου ζωής μπάζει από παντού αλλά θα μείνω στο κυνήγι.

Αποσυνδεδεμένος NoCash

  • New Kid in The Block
  • **
  • Μηνύματα: 13
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #22 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 10:09:15 πμ »
Μου φαίνεται ρεαλιστικό σενάριο, να μην υφίσταται κτηνοτροφία και ναι, κάποιος που θέλει να φάει κρεάς να κυνηγήσει. Όποιος δεν θέλει, δεν τρώει.

Γιατί να μην είναι ρεαλιστικό?

Αποσυνδεδεμένος Agriokoniklos

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 187
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #23 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 10:33:27 πμ »
Στην"ηθική"δε θα το πάω,ίσως συναίσθηση του πόνου που δίνεις και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον ψυχισμό σου,αν και πάλι,αν φοβηθείς πολύ για την επιβίωση σου,δίχως να χεις αντιμετωπίσει το φόβο του θανάτου,μπαίνεις στη διαδικασία και ας μην είναι ιδανική.

Όπως δε βρίσκω ιδανικό να μοιράζω πόνο,"αρρώστια"και θάνατο σε μη ανθρώπινα ζώα έτσι δεν το βρίσκω και για τα ανθρώπινα.

Το να συμβάλλω στο να νιώθεις άσχημα επειδή τρώς άλλο πλάσμα,ζώντας σε μία κατάσταση που εξ αρχής σου έμοιαζε μονόδρομος και δεν είχες ορατές εναλλακτικές,ούτε χρόνο να ψάξεις και μη έχοντας τρόπο να δείξω κάτι που θα είναι και για σένα ιδανικό και προσαρμοσμένο στις ανάγκες μιας μοναδικής διαδρομής ζωής και συγκυρίας,τις οποίες δε συνειδητοποιώ,δεν είναι κάτι που μου αρέσει.

Το να σου δείξω"κάτι"και να μη θέλεις να το ακολουθήσεις παρόλο που μοιάζει"ιδανικό",δε μου φαίνεται καθόλου παράλογο,ούτε κακό,ίσως δυσάρεστο αν απειλούμαι αρκετά απο την πρακτική αυτή,που σε αυτή την περίπτωση δε συμβαίνει,πιθανότατα λόγο δικής μου μειωμένης συναίσθησης αυτη τη στιγμή,πράγμα που μπορεί να καταστήσει εφικτή την επικοινωνία όμως και πράξη το ιδανικό κάποια στιγμή.




Αν φερθώ δυσάρεστα δυνητικά χαλάει η υγεία σου,χαλάνε οι σχέσεις μας,χαλάει και η δική μου και το ιδανικό δε γίνεται πράξη.
Στην αντίθετη περίπτωση,θα πάρω σβάρνα όσες ζούγκλες έχουν απομείνει και θα βρίζω και θα πετάω πέτρες στα λιοντάρια.Δε με ενδιαφέρει αν θεωρούνται σαρκοφάγα και δεσμεύονται απο τη μεταφυσική της υποκειμενικής ανθρώπινης παρατήρησης της βιολογικής "μοίρας"των οργανισμών.
Και τα ζωάκια μπορούν να παρουσιάσουν διαφορετικές συμπεριφορές,άρα η εξέλιξή τους έως τώρα δε σημαίνει πως ήταν πάντοτε έτσι και η εξέλιξή τους μετέπειτα δε σημαίνει πως θα δεσμεύεται απο το τώρα.


Οι ιδανικοί συσχετισμοί δε σημαίνει οτι είναι εφικτοί παντού και πάντα,υπάρχει η επιθυμία προς τα εκεί και το ψάξιμο,εδώ και τρία χρόνια τσακώνομαι προσωπικά,οπότε απέχει πολύ η απώλεια συμβολής σε φθορά του συνανθρώπου μου και αντιμετώπισης των προσωπικών μου φόβων για να φθάσω στο ιδανικό καθολικά.

Η χορτοφαγία είναι ένα βήμα αυτονομίας αν υποθέσουμε πως γνωρίζεις και σου είναι εφικτή και ευχάριστη η επιβίωση δίχως κρέας.

Ο κρεοπώλης κάνει κάτι που προς το παρών δεν το κάνεις.
Αν έχεις"το στομάχι",το κάνεις αλλά και πάλι μειώνεται η ορατότητα της ελευθερίας σου συνδεόμενη με την σωματική σου επιβίωση.

Τα φυτά μπορείς να τα καλλιεργήσεις"εύκολα".
Άρα να εξαρτάσαι λιγότερο απο το παρών ανθρώπινο σύστημα

Γίνονται έντονες προσπάθειες,απο τον άνθρωπο για τον άνθρωπο
,να μην είναι νομικά εφικτή η προσωπική καλλιέργεια της τροφής του,πράγμα που κάνει εφικτό τον έλεγχο των κινήσεων του έως χ σημείο ανα περίπτωση,αν αναλογιστείς τα συμπτώματα που παρουσιάζονται απο έλλειψη στοιχείων,ακόμη και αν δεν είναι αυτός ο σκοπός.Πράγμα που δε με πείθει διότι οι πράξεις για έλεγχο που βλέπω είναι τερατώδης ακόμη και αν βγάλεις έξω τον έλεγχο της τροφής και είχα τσεκάρει κάπου(το λέω τελείως στο φλού)θέμα για τεχνητές αναλογίες συστατικών εντός των καρπών.Η νοητικά βήματα ήταν ή έρευνες.Αν το βρώ στα μπούκμαρκ θα το δώσω.

Δε θεωρώ ούτε την καλιέργεια φυτών ιδανική πρακτική πάραυτα.
Τα φυτά τα θεωρώ ζωντανούς οργανισμούς και τη θεώρηση πως αισθάνονται πόνο δεν μπορώ να την απορρίψω.
Αλλά δεν έχω ορατή εναλλακτική που να μοιάζει εφικτή για μένα εδώ και τώρα.
Χρειάζομαι περισσότερη γνώση ή "γνώση",ώστε να περάσω στην καρποφαγία.

Το να νιώθω άσχημα και"τύψεις"(απύθμενη κοινωνική *&^%$^),μπορεί να οδηγήσει σε"αρρώστια",βιαστικές κινήσεις και να μην γίνει τίποτε.
Προς το παρών,παραλίγο να φάω αυγό απο τα συμπτώματα που παρουσίασα,κάνοντας μια εντελώς πρόχειρη προσπάθεια για ωμοφαγία(παρατεταμένη νηστεία ήταν αυτο το πράμα)και συνδέοντας τα με αυτή,πράγμα που μπορεί να είναι και άστοχο,αλλά αναδικνύει την καταλυτική δράση του φόβου σε συνδιασμό με την άγνοια,προς κινήσεις που έχουν προσδιοριστεί ως μη ιδανικές.

Η γεωργία και η εντατική ειδικότερα,θεωρώ πως έκανε μεγάλη ζημιά στις σχέσεις μας,τις γνώσεις μας και την πνευματική μας ανάπτυξη και συνεχίζει.
Η φυσική καλλιέργεια και σταδιακά η επαναφορά της αδάμαστης φύσης,μου φαντάζει ιδανικό προς το παρών,αν και δεν το πράττω ακόμη.
Η επίθεση του ανθρώπου προς το περιβάλλον κρύβει κάποιο αρχικό βίωμα απειλής απο κάπου απο την άλλη,αλλά θεωρητικά,τώρα έχουμε μέσα να προστατευτούμε και να μη θεοποιήσουμε και προσωποποιήσουμε φυσικά φαινόμενα.Οπότε ίσως να μπορέσουμε να παρατηρήσουμε πιο ήρεμα πλέον,χωρίς τις άμυνες ή το βιασμό που υπάρχει.Αν δεν κάνουμε τόσο τοξικό το περιβάλλον για εμάς με αποτέλεσμα να αφανιστούμε.


Επίσης δεν κάνω ούτε εγώ τις συνδέσεις με ευκολία αυτη τη στιγμή,αλλά αφήνω το κείμενο ώς έχει.
Και βάζω και ένα ιμότικον για να μη με βρίσετε.
:P

Αποσυνδεδεμένος Viky

  • Sr. Member
  • ****
  • Μηνύματα: 487
  • Φύλο: Γυναίκα
Απ: Γιατί συγκρίνουμε τον άνθρωπο με σαρκοφάγο κι όχι με παμφάγο?
« Απάντηση #24 στις: Νοέμβριος 23, 2013, 05:19:04 μμ »
Agriokoniklos νομίζω πρέπει να κάνεις κάτι για τον καταπιεσμένο συγγραφέα μέσα σου  nanana :D

 

Copyright © χορτοφαγία: στάση ζωής