Βαμβάκι.
Αλλά λύση,χωρίς αλλαγή στον τρόπο ζωής,δεν αποτελεί.
Αν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τον κατεστημένο τρόπο"ζωής",(είμαι μέσα σε αυτόν,αυτό δε με κάνει να μη με βλέπω)με την υπερκατανάλωση που υπάρχει θα γεμίσουμε τη Γη με "οικολογική συνείδηση" και καλλιέργειες βαμβακιού.
Ξεθωριασμένα/φθαρμένα/μπαλωμένα ρουχαλάκια,έχουν χρηστική αξία για το σώμα που καλύπτουν,αναφορικά με τη θερμότητα.
Υποθετικά,απο την άλλη,για να επιβιώσεις στο σημερινό προγονόπληκτο"δε γίνεται αλλιώς,είμαστε ρεαλιστές",
όταν δε βλέπεις να σου μένει χρόνος ή χρήμα για να ψαχτείς,διαλέγεις μια"εργασία"που η ηγεσία την οποία ανέχεσαι σαν"αναγκαία,αφού τα πράματα δεν είναι ώριμα για ελευθερία γιατί δε ζούμε σε μία κοινωνία αγγέλων και μπλά μπλά μπλά",
μπορεί να απαιτηθεί απο εσένα,για να παραμείνεις σε αυτή,κάποιος ενδυματολογικός κώδικας μη συμβατός με έλλειψη καταναλωτικού θανάτου.
Το βρίσκω ανώφελο για αυτά που θέλω,να κράζω ένα άτομο που έχει ανάγκη απο εναλλακτική ορατή και εφικτή για εκείνο λύση,την οποία δεν μπορώ να του δώσω,εφόσον έχει μοναδική πορεία ζωής που δε γνωρίζω.Και πέρα απο ανώφελο,ξεκάθαρα σπισιστικό,δε βγάζω τον άνθρωπο,ως"κύριο της μοίρας του"απέξω απο τα υπόλοιπα ζώα.Παρατηρώ ήδη αμφιβολίες για τα φυτά,με αποτέλεσμα να"απαλάσσεται" ο βιγκανισμός απο τη σύνδεση του με σπισισμό.Δε βλέπω και πολύ γερό φιλοσοφικό διανοητικό υπόβαθρο για να στηριχθεί κάτι τέτοιο.
Η καρποφαγία απο την άλλη και προς το παρών,μου μοιάζει απαλλαγμένη σα συμπεριφορά απο το σπισισμό.
Τα φύτρα αν συγκαταλέγονται στην καρποφαγία,με προβληματίζουν κάπως,νιώθω πως υπάρχει περίπτωση να τρώω νεογέννητα φυτά,η ωρίμανση του σπόρου σε φυτό δεν αφορά μόνο παρατηρήσιμη κίνηση όπως π.χ. μια πέτρα αν την κλωτσίσουμε κινείται αλλά δεν τη θεωρούμε ή θεωρούσαμε,ζώσα,είναι συνδεδεμένη με σωματική ανάπτυξη του ίδιου του,προηγουμένως μη ενεργού,καρπού.
Για να τα συνδέσω αυτά σε ροή κάπως πιο ευανάγνωστου κειμένου,θέλω πολύ χώρο και εφόσον δεν με κράζετε....απλά ξαναγυρίζω στο θέμα χωρίς εμφανή γέφυρα.
Η λύση που θα ισχύσει για μένα παίζει να μην ισχύσει για το άτομο που επικοινωνώ.
Το μόνο που βλέπω είναι συμπαράσταση και κοινή αναζήτηση ώστε να μη μείνει μόνο του στην πορεία για την ιδανική κοινωνία όλων των μορφών ζωής.Και αυτό όταν το επιθυμώ,διαφορετικά βγαίνει κάτι άρρωστο(δυσσάρεστα συμπτωματικό για την ακρίβεια αλλα χάρην συντομίας"άρρωστο").
Η διαφορά στη"λύση"για δύο άτομα με διαφορετική ζωή παίζει να φανεί με τα παρακάτω.
Εγώ,απέκτησα ένα ζήτημα υγείας που μπορεί να σχετίζεται με αυτά που έκανα στη διατροφή μου εδώ και ενάμιση χρόνο.Ήμουν στο τσάκ να φάω αυγό αυτό το μήνα και γενικά το σκέφτομαι εφόσον συνεχιστεί η κατάσταση χωρίς να βρίσκω τι φταίει.
Ζήτησα σε προσωπικό μέηλ κάποια βοήθεια σε μορφή πληροφορίας και μου δώθηκε.
Έτυχε να υπάρχουν χρήματα για διατροφολόγο και να μπορώ να αγοράσω κάποια συσκευασμένα και βιταμίνες,προς το παρών,ώστε να δω αν θα αλλάξει κάτι για την υγεία μου προς το καλύτερο εφόσον σχετίζεται με διατροφή.Δεν ησυχάζω ούτε τα βράδια,με ξυπνήματα απο συμπτώματα γύρω στις 4-5 φορές.
Το ζήτημα είναι πως εγώ,λόγω ανεργίας και προσωρινής ύπαρξης πόρων,ικανών για αυτή τη διατροφή(χωρίς αποθεματικό όμως πουθενά,άρα αν σκάσει κάτι,δε θα έχω δυνατότητα),μπορώ να δοκιμάσω και να ψάξω τι συμβαίνει.Επίσης μπορώ να ρωτάω εύκολα γιατρό.
Αν με φοβίσουν περισσότερο τα συμπτώματα και δεν έχω ψυχολογική και πρακτική στήριξη απο άτομα που δηλώνουν πως θέλουν να συμβάλλουν σε μία ζωή χωρίς θανατηφόρα κατανάλωση και ουσιαστικά το περάσω μόνος,θα πράξω αναλόγως,θα φάω αυγό και όχι υποκριτική έγνοια στη μάπα,χωρίς καμία αλληλεγγύη για τη μορφή ζωής που υποφέρει δίπλα σου και τυγχάνει να νομίζεις πως μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί της χωρίς να ακούσεις.Οπότε,ο τρόπος ζωής που ακολουθούν τα άτομα γύρω μας,δεν είναι ακριβώς δικό τους θέμα,όταν οι γύρω δε βλέπουν πως συμβάλλουν.Η εθελοτυφλία είναι ζήτημα που ξεπερνά το συνειδητό.
Τώρα.
Ένα άτομο,πώς θα ακολουθούσε τη"λύση μου",αν δεν είχε ορατό τρόπο να βρεί χρόνο ή χρήματα για συσκευασμένα,τα οποία είναι ούτως η άλλως μη βίγκαν,είναι πετρέλαιο στη μεταφορά και στη συσκευασία,εκμετάλλευση ανθρώπινης ζωής για την"ευκολία μας"και αμφιβάλλω αν έχει κάποιο άτομο επισκεφθεί ένα τουλάχιστον κτήμα για να δεί τις συνθήκες"παραγωγής"και το αν χρησιμοποιείται ζωικό λίπασμα στη"βίγκαν"ντομάτα.
Αν έλεγα στο άτομο που δεν ακολουθούσε τη"λύση",κοίτα,εγώ το κάνωωωωω το"ηθικό",εσύ γιατίιιι δεν το κάνεις κακκούλι?
Πέρα απο ανόητη,ηλίθια και υποκριτική συμπεριφορά,τι επιπλέον θα πρόσφερα?
Αν οργανωθούμε απο άποψη δουλειάς με βασικό κίνητρο,μονάχα την αυτονομία,προκύπτει ζήτημα εκ νέου.
Αν βρεθεί δουλειά σε επαγγελματικά πλαίσια,που όντως προσφέρει για μια καλύτερη κοινωνία,θα ξεριζώσω κάθε τρίχα απο πάνω μου και θα πουλάω μαξιλάρια ώστε να κοιμόμαστε ηθικά.
Η φύση της επαγγελματικής δουλείας δεν προσφέρει τίποτε απελευθερωτικό και ωφέλιμο,το πολύ πολύ,να προσφέρει διατήρηση και εξάρτηση στους ανίδεους καταναλωτές προϊόντων και υπηρεσιών μέσα σε καπιταλιστικό περιβάλλον(με βάζω μέσα).
Αν δε γίνει παιχνίδι η δουλειά,θα συνεχίσουμε να υποδυόμαστε τους ώριμους εμπειρικούς υπεύθυνους γνώστες που ήρθαν για να μάθουν στα παιδιά,αλλά όχι για να μάθουν απο αυτά.
Όπως αναρωτήθικε και ο χάρρυ κλίν
"Γιατί κλαίει το μωρό,αφού φοράει πάνα?"
Φιλοσοφικό ερώτημα για κάθε εν δυνάμει γονέα.
Τα έχουμε κάνει σκατά συλλογικά,και ηρωοποιημένα και αντί για λίπασμα τα κορνιζάρουμε υποκρινόμενοι πως δε μυρίζουν μέσα σε πλαίσια κάδρου.
