Ευχαριστούμε, Θανάση! Είναι πολύ καλό το κείμενο, γιαυτό το αντιγράφω εδώ ολόκληρο να υπάρχει:
Αντιπαιδαγωγικό το θέαμα ζώων υπό αιχμαλωσία
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων, με επιστολή της προς την υπουργό Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, διαμαρτύρεται για τις επικείμενες οργανωμένες επισκέψεις σχολείων στις εγκαταστάσεις του Αττικού Πάρκου, στις πισίνες του οποίου βρίσκονται εγκλωβισμένα, προς τέρψιν των θεατών, δελφίνια, θαλάσσιοι λέοντες και άλλα θηλαστικά.
Ένα τέτοιο θέαμα, όπως αναφέρουν, μόνο διδακτικό δεν είναι για τα παιδιά, αφού αποδεικνύει μόνο το πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι στα ζώα, οι οποίοι επιδιώκουν να βγάλουν τελικά μόνο κέρδος από αυτά.
Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο της επιστολής:
«Καθώς πλησιάζει η έναρξη του σχολικού έτους είμαστε υποχρεωμένοι να επικοινωνήσουμε μαζί σας και να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας σχετικά με το ζήτημα των οργανωμένων επισκέψεων των σχολείων στις εγκαταστάσεις του Αττικού Πάρκου, όπου πρόσφατα έχουν μεταφερθεί θαλάσσια θηλαστικά, δελφίνια και θαλάσσιοι λέοντες.
Η διατήρηση των ζώων σε συνθήκες αιχμαλωσίας, παρόλο που τους παρέχεται τροφή, νερό, και στοιχειώδης ιατρική περίθαλψη, δεν παύει να είναι μια φυλακή που εξασφαλίζει ως ένα βαθμό την επιβίωσή τους, απαγορεύει όμως την ευζωία τους.
Εκείνο όμως που μας ανησυχεί ιδιαίτερα, πέρα από την ευημερία των ίδιων των ζώων, είναι ο αντιπαιδαγωγικός χαρακτήρας των επισκέψεων. Η παρατήρηση έγκλειστων άγριων ζώων και η παρακολούθηση παραστάσεων όχι μόνο δεν διδάσκει στους μαθητές το σεβασμό της ελευθερίας των άλλων ειδών, αλλά αντίθετα προωθεί την αντίληψη ότι τα ζώα είναι περιουσία των ανθρώπων, και λειτουργεί αντίθετα προς τη δημιουργία οικολογικής συνείδησης.
Αντίθετα στις αρχές της οικολογίας που αντιμετωπίζει κάθε ζωντανό οργανισμό ως μέρος ενός πολύπλοκου συνόλου με το δικό του μοναδικό ρόλο στην διατήρηση της ισορροπίας των οικοσυστημάτων, τα ζώα που βρίσκονται στο Αττικό Πάρκο και σε κάθε πάρκο, αναγκάζονται να ζουν απομονωμένα σε ένα στείρο, ξένο για αυτά περιβάλλον.
Ξεχνάμε με αυτόν τον τρόπο ότι για να σταματήσουν να απειλούνται και μην εξαφανιστούν αυτά τα είδη, δεν αρκεί μόνο να διατηρήσουμε μερικά ζώα ως δείγματα, αλλά να προστατέψουμε και να διατηρήσουμε το φυσικό τους περιβάλλον στο σύνολό του, τόσο για εκείνα όσο και για εμάς τους ίδιους.
O αφύσικος τρόπος ζωής που προκύπτει από την έλλειψη ερεθισμάτων, τον περιορισμένο ζωτικό χώρο, την αδυναμία εκδήλωσης φυσιολογικών συμπεριφορών, και την διαρκή έκθεση στον ανθρώπινο παρατηρητή, δεν μπορεί να διδάξει στους μαθητές τίποτα για τα ίδια τα ζώα.
Στην πραγματικότητα μπορεί μόνο να μεταφέρει μια αλλοιωμένη εικόνα των άγριων συγγενών τους ενώ πλέον το διαδίκτυο, τα ντοκιμαντέρ, αλλά και η διακριτική και υπομονετική παρατήρηση στη φύση μπορούν να μας μάθουν πολύ περισσότερα για τις πραγματικές τους συνήθειές, τις ανάγκες τους και τις θαυμαστές τους ικανότητες.
Άλλωστε εδώ και χρόνια τα σχολεία συνεργάζονται επιτυχώς με περιβαλλοντικές ΜΚΟ οι οποίες έχουν με την πολυετή εμπειρία τους δημιουργήσει προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης που εκτός από τις πληροφορίες που παρέχουν, προωθούν ταυτόχρονα το σεβασμό προς τη φύση και την ενεργό δράση για την προστασία του φυσικού πλούτου.
Η έκθεση ζώων και τα θεάματα που τα χρησιμοποιούν, σύμφωνα με την Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων, αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή τους. Η διατήρηση των ζώων σε αιχμαλωσία για την δική μας διασκέδαση, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των άλλων ειδών.
Είναι ξεκάθαρο ότι στόχος της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης δεν μπορεί να επιτευχθεί, όταν μαθητές και εκπαιδευτικοί διδάσκονται ότι η απλή διασκέδαση του επισκέπτη, μπαίνει πάνω από το σεβασμό για τη ζωή και τη διαφορετικότητα, και αξίζει περισσότερο από την ελευθερία των άλλων ειδών.
Αντίθετα, αυτό που μαθαίνουμε είναι να μουδιάζουμε τα αισθήματα συμπόνιας για τα πλάσματα που υποφέρουν μπροστά μας και απλώς να τα προσπερνούμε συνεχίζοντας τη βόλτα μας. Είναι αυτή η αντίληψη για τον κόσμο και την σχέση μεταξύ όλων των ζωντανών οργανισμών που θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά μας μέσα από τις εκπαιδευτικές επισκέψεις;
Πιστεύουμε ότι θα λάβετε υπόψη την έντονη ανησυχία μας κατά τη διαδικασία αδειοδότησης των εκπαιδευτικών επισκέψεων για το νέο σχολικό έτος, επιλέγοντας προς έγκριση όχι τα εντυπωσιακά θεάματα, αλλά τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες που διδάσκουν σεβασμό προς τη ζωή και τη φύση.
Είμαστε στη διάθεσή σας για να συζητήσουμε περαιτέρω σε μια συνάντηση αυτό το κατά τη γνώμη μας ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα».
