Πάντως, με τους ψύλλους και εγώ και η κόρη μου έχουμε μεγάλο πρόβλημα, περισσότερο εκείνη. Και οι δύο τους "τραβάμε" πολύ, αλλά σε εκείνη, τα σπυράκια από τα τσιμπήματά τους κακοφορμίζουν και γίνονται μεγάλες φουσκάλες γεμάτες πύον!
Ο ψύλλος δεν "κολλάει" στον άνθρωπο με την έννοια της εγκατάστασης (λόγω έλλειψης τριχώματος, προφανώς!) αλλά το τσίμπημά του ειναι εξαιρετικά ενοχλητικό και πιθανόν επικίνδυνο.
Επίσης, κάπου είχα διαβάσει οτι αν εγκατασταθεί σε χαλιά, στρώματα κλπ του σπιτιού, πολύ δύσκολα φεύγει! Ευτυχώς είναι καλοκαίρι και το σπίτι δεν έχει πολλά-πολλά.
Σημειωτέον, οτι οι ψύλλοι είναι τυφλοί, και αισθάνονται τους ανθρώπους και τα άλλα ζώα μυρίζοντας το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύουμε. (Μάλλον βγάζω πολύ διοξείδιο γιατί με προτιμάνε πολύ!) Περιμένουν σε χόρτα και άλλα μέρη μέχρι να περάσει κάποιο ζώο και πηδάνε (πολύ ψηλά για το μέγεθός τους!) πάνω του, στα τυφλά. Προτιμάνε να εγκαθίστανται σε σκοτεινά και υγρά μέρη όπως υπόστεγα και υπόγεια σπιτιών.
Το hibitane δεν το ήξερα, ευχαριστώ πολύ, sardela!