Βίγκαν Φόρουμ: Αρχειακή Ανενεργή Έκδοση
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
. Ο μεγαλύτερος εθισμός που έκοψα ήταν ο καφές, ήταν η μόνη περίπτωση που πίεσα τον εαυτό μου, και πάλι όχι καταπιεστικά, αλλά σαν πείραμα. Ήταν το πιο δύσκολο, με κανονικά στερητικά συμπτώματα, ζαλάδες, πονοκεφάλους, ατονίες και άλλα.
Θέλω να πω κάτι πάνω στο θέμα του τυριού. Λάτρευα τα τυριά και τα έκοψα σιγά σιγά επειδή σταμάτησα να τα θέλω όταν άρχισα να τρώω βίγκαν φαγητά. Μου μύριζαν πάντα ωραία, και μια μέρα που τα είχα κόψει περίπου 3 μήνες, δοκίμασα και μου φάνηκε σαν εμετός. Πλέον τα περισσότερα μου μυρίζουν επίσης αηδιαστικά, και το θεωρώ πολύ περίεργο και διασκεδαστικό! Παρόλαυτα λατρεύω τα τυριά σόγιας sheese απίστευτα, γιατί είναι τυρί, χωρίς να έχει αυτή τη γεύση του ζωϊκού που με αηδιάζει.Επίσης λατρεύω τη διατροφική μαγιά σα γεύση, όμως ξέρω ότι πολλοί που τρώνε ακόμη γαλακτοκομικά δεν τους αρέσει καθόλου και τους φένεται περίεργη σε γεύση, τους βρωμάει. Πιστεύω ότι για να δεχτείς τη διατροφική μαγιά πρέπει πρώτα να κόψεις για λίγο καιρό τα γαλακτοκομικά. Βέβαια δεν ισχύει γι όλους. Η μάνα που τρώει τυρί ζωικό, τρώει και από τα άλλα και της αρέσουν το ίδιο. Ο φίλος μου επίσης χορτοφάγος εδώ και 5 χρόνια, όταν έγινα βίγκαν άρχισε να το σκέφτεται παρόλο που και εκείνος λάτρευε το τυρί, και μετά από 8 μήνες τα έκοψε και αυτός. Ο καθένας θέλει το χρόνο του και πρέπει να του έρθει φυσικά, γιαυτό τουλουμπάκι, μην αγχώνεσαι αν δεν σου βγαίνει.
Παράθεση από: aliena στις Ιούνιος 19, 2009, 06:00:25 μμΟ μεγαλύτερος εθισμός που έκοψα ήταν ο καφές, ήταν η μόνη περίπτωση που πίεσα τον εαυτό μου, και πάλι όχι καταπιεστικά, αλλά σαν πείραμα. Ήταν το πιο δύσκολο, με κανονικά στερητικά συμπτώματα, ζαλάδες, πονοκεφάλους, ατονίες και άλλα. Όταν κατάφερα και έκοψα αυτό, τίποτα πια δεν μου φαινόταν δύσκολο όσον αφορά τις έξεις, δηλαδή ένιωσα απεξαρτημένη, ελεύθερη. Είναι υπέροχο το συναίσθημα της ελευθερίας, ότι δεν εξαρτάσαι από τίποτα. Ένιωσα πολύ μεγάλη δύναμη και αποκτούσα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου κάθε φορά που εγκατέλειπα μία εξάρτηση/προσκόλληση.Σε ζηλεύω... Θέλω πολύ να κόψω τον καφέ, αλλά ζορίζομαι, περισσότερο κι από το τσιγάρο! Έχω όπως λες κι εσύ στερητικά συμπτώματα, πονοκεφάλους κλπ. Θα το ξαναπροσπαθήσω όμως γιατί μου τη δίνει αυτή η εξάρτηση!Παράθεση από: aliena στις Ιούνιος 19, 2009, 06:00:25 μμ[...] όμως έτσι κι αλλιώς ήμουν πειθαρχημένη και ασκητική σαν άνθρωπος.[...]Για το πρώτο δεν ξέρω, το δεύτερο όμως φαίνεται... και μετά περιμένεις να έχεις βάλει κανένα κιλό... Άμα κόψω τον καφέ, θα μου πεις μετά πώς κόβονται τα γλυκά; Μήπως πρέπει να αλλάξω πάλι τον τίτλο; Να το κάνω "Το θέμα με το τυρί, τα αυγά, τον καφέ και τα άλλα ... δαιμόνια", ή θα μας περάσουν για τίποτα θρησκόληπτους; biggestgrin
Ο μεγαλύτερος εθισμός που έκοψα ήταν ο καφές, ήταν η μόνη περίπτωση που πίεσα τον εαυτό μου, και πάλι όχι καταπιεστικά, αλλά σαν πείραμα. Ήταν το πιο δύσκολο, με κανονικά στερητικά συμπτώματα, ζαλάδες, πονοκεφάλους, ατονίες και άλλα. Όταν κατάφερα και έκοψα αυτό, τίποτα πια δεν μου φαινόταν δύσκολο όσον αφορά τις έξεις, δηλαδή ένιωσα απεξαρτημένη, ελεύθερη. Είναι υπέροχο το συναίσθημα της ελευθερίας, ότι δεν εξαρτάσαι από τίποτα. Ένιωσα πολύ μεγάλη δύναμη και αποκτούσα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου κάθε φορά που εγκατέλειπα μία εξάρτηση/προσκόλληση.
[...] όμως έτσι κι αλλιώς ήμουν πειθαρχημένη και ασκητική σαν άνθρωπος.[...]
Και κάτι μάλλον αστείο: Χτες που σας έγραψα και το σκέφτηκα πολύ ξύπνησα στις 3.00 το πρωί τρελαμένη για έμενταλ!!! Αυτό κι αν είναι τρέλλα!!! Μόνο για τα τουλουμπάκια έκανα έτσι εγώ και τελικά τα έκοψα. Τα έκοψα μεν αλλά όταν περνάω απο ζαχαροπλαστείο κοιτάω αλλού ή αλλάζω δρόμο!! Ακόμα τα λιμπίζομαι!!! [/color]
Άσε, κι εγώ τελευταία κάνω κάτι επιδρομές στη μελάσα και στο γάλα ρυζιού!
Μείωση της απορρόφησης ασβεστίου μπορεί να συμβεί με δίαιτες που περιέχουν σε μεγάλη ποσότητα φυτικές ίνες ή παρατεταμένη και χρόνια χορτοφαγία με χορταρικά όπως π.χ στο σπανάκι