Ναι, συμφνώ τώρα που εξακριβώσαμε το κίνητρο. Τα χρήματα ίσως να είναι κακό σύμβολο...όταν πρόκειται για διάσωση αλλάζουν τα πράγματα. Απ'την άλλη όμως, αν ζούσα κοντά σε ωκεανό ή θάλασσα, και αγόραζα ζωντανούς αστακούς απο κάποιο κατάστημα και να τους απελευθέρωνα (μου ήρθε τις προάλλες αυτή η ιδέα αλλά λόγον απόστασης απο αλμυρές υδατινές εκτάσεις δεν μπορώ να το πραγματοποιήσω), δεν θα τους αποκαταστούσαν μα άλλους ??? Απλά αναρωτιέμαι, γιατί έτσι πάλι βρίσκω κενά στη λογική μου...Εκτός που δεν θα δενόμουν με τους αστακούς, όλα τα ίδια θα ήταν για μένα. Για ένα σκυλάκι ή γατάκι όμως, που θα το έπαιρνα στο σπίτι μου για συντροφιά, γιατί να νιώθω διαφορετικά αν δω πως μου ανταποκρίνεται και με κοιτάει με ιδιαίτερη προσοχή απο το κλουβί του με συνέπεια να αποφασίσω να το αγοράσω; Δεν είναι λίγο εγωιστικό αυτό; Το να προτιμίσεις κατοικίδιο με το οποίο δένεσαι περισσότερο; Μπερδεύτηκα πάλι...