Όλοι μ' ένα όνειρο ζούμε σ' αυτόν τον κόσμο ;D Εγώ τι να πω που έχω βρει τον τέλειο σεφ, αλλά δεν είναι βίγκαν? ;D
Είμαι πάντως όλο και πιο κοντά στο όνειρο! Μπορεί να μην είναι ο ίδιος βίγκαν, αλλά τώρα πια μαγειρεύει τις περισσότερες φορές βίγκαν!
Αλλά μου' χει βγει η πίστη εντωμεταξύ ;D Τι να κάνουμε, χωρίς προσπάθεια, τίποτα δε γίνεται.
Ευτυχώς δεν μαγειρεύει ποτέ κρέας (να χτυπάω ξύλο), μεγάλο λούκι θα ήταν αυτό.
Μόνο με την πίτσα έχουμε ακόμα το θέμα. Το teese τελειώνει, και να δω τι θα κάνω.
Άσε που και να μπορούσα να βρίσκω teese εύκολα και φθηνά, πάλι υπάρχει θέμα τελικά. Το κατάλαβα γιατί δεν ήξερε ότι είχα κι άλλο, όταν τέλειωσε το πρώτο, και όταν του το πήγα, δεν πολυενθουσιάστηκε με την ιδέα ότι είχα κι άλλο.
Τέλος πάντων, πορευτήκαμε λίγο ακόμα με αυτό -όσον αφορά την πίτσα- αλλά μετά άρχισε να μου λέει ότι θέλει να φτιάξει με κανονικό ... και το βαρέθηκε αυτό ... και σούξου-μούξου ... γενικά κατάλαβα ότι δεν του άρεσε, αλλά έκανε πως του άρεσε για να μη με στεναχωρήσει, επειδή εγώ έδειχνα ενθουσιασμένη (λίγο παραπάνω απ' ότι ήμουν πραγματικά για να είμαι ειλικρινής).
Αν και είναι δική του σπεσιαλιτέ, το μόνο που έχω σκεφτεί είναι να κάνω κάποιες δοκιμές εγώ μόνη μου με home-made από το uncheese ή και χωρίς καθόλου (αυτό ούτε το συζητάει βέβαια), να δω τι βγαίνει, μήπως του αρέσει, και αρχίσει να τη φτιάχνει έτσι. Τι άγχος κι αυτό ;D
Μία συνταγή που έκανα από το uncheese για ζυμαρικά του άρεσε πολύ πάντως.

Έχω ελπίδες!