Αναπτύσσουμε έναν πραγματικά ιδιότυπο εγωισμό για αυτά τα 2 συγκεκριμένα είδη που παρόμοιο του δεν έχω συναντήσει, ενώ για παράδειγμα αν είχαμε στα σπίτια μας ένα ποντίκι θα είχαμε δομήσει μια τελείως διαφορετική συμπεριφορά απέναντι του. (Προσωπικά μαζί με τις γάτες, για μια περίοδο ερχόταν κι ένας μικρός αρουραίος κι έτρωγε μαζί τους αλλά αν τον κρατούσα ή τον θεωρούσα “αδέσποτο” θα θεωρούμουν επιεικώς ανώμαλος). Χρησιμοποιούμε διαστρεβλωμένες έννοιες για να περιγράψουμε μια κατάσταση όπως “το πρόβλημα με τα αδέσποτα” αντί να λέμε πως τα αδέσποτα έχουν το πρόβλημα. Βρίσκουμε την λύση στα θύματα και όχι στους θύτες. Αντι να μιλήσουμε για την βιομηχανοποιημένη αλλοτριωμένη τσιμεντούπολή, βγαίνουμε και αποκαλούμε “χέστηδες” όσους και όσες δεν ακρωτηριάζουν ζώα.
Προσωπικά έχω στειρώσει και έχω κάνει έκτρωση σε σκυλιά, συνθήκη που μου στοίχισε πολύ, αναγνωρίζοντας και με το παραπάνω τι έκανα εκείνη την στιγμή. Αντί να μιλήσουμε για τον κάθε ψυχάκια που πατάει ζώα και να σπάσουμε την “αμαξάρα” του (άλλη προέκταση του πέους αυτή), αντί να σπάσουμε κεφάλια φολατζήδων, αντί να ξεφτιλίσουμε δήμους που παρέχουν φόλες ανοιχτά σε κόσμο
(Χίος) ή βάζουν δημοτικούς υπάλληλους, μέλη φιλοζωικών να θανατώνουν ζώα για να “καθαρίσει” η περιοχή
(Λέσβος) ή έχουν κυνοκομεία σε συνθήκες επιπέδου σφαγείων
(Σέρρες) εξισωνόμαστε με φολατζήδες με βάση τα λεγόμενα της hannah. Αντί να κάνουμε μια τεραστίων διαστάσεων καμπάνια, με επιθετικές διαθέσεις
για τα σύγχρονα δουλεμπόρια ζωών, τα pet shop και τα puppy mills κάνουμε καμπάνιες για στειρώσεις πως είναι η “μόνη λύση” που πραγματικά και διαφημιστές να την κάνανε λιγότερη φαντασία θα είχαν. Γιατί για μένα εκεί είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για το πρόβλημα. Ας γίνει μια τέτοια καμπάνια και θα την στηρίξω σαν αγρίμι. Και όσο μπορώ το προωθώ κι εγώ ο ίδιος. Αλλά τι να κάνουμε, όταν οι ξεφτιλισμένες φιλοζωικές δίνουν αφίσες σε πετ σοπ με ζώα για τις πορείες ενάντια στις φόλες (γιατί το πετ σοπ ταιζει 2-3 αδέσποτα της περιοχής με ληγμένη τροφή, ενώ παράλληλα έχουν γατί 5 μήνες μέσα στα σκατά του αλλά κουβέντα οι φιλοζωικές για να μην χαλάσουν τις “καλές σχέσεις”). Vlitou όπως φαίνεται σ'αυτό το κείμενο, τις φιλοζωικες έκραζα και όχι εσένα, προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Για τα σχέδια νόμου που στέλνουν έχει κάνει πολύ καλή κριτική και η Incongnito σε άλλο νήμα δεν θα αναλωθώ σε αυτό. Θεωρώ πως έδωσα αρκετές εναλλακτικές στο τι να κάνουμε αλλά ας δώσω άλλη μία. Το
Πάρκο Ελεφάντων Τέμπε στην Νότια Αφρική έκανε μια επιτυχημένη προσπάθεια “απελευθέρωσης” αφρικάνικων άγριων σκύλων, με την έννοια της μη εξάρτησης τους από τον άνθρωπο. (το απελευθέρωση το έχω σε εισαγωγικά καθώς απελευθερώθηκαν μέσα στο πάρκο, προβληματική συνθήκη για μένα καθώς παίζει ακόμα το “εμπορευματικό”, αυτό όμως δεν σημαίνει πως η είδηση είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα).
http://www.youtube.com//v/9ze3e3wI9xU Γιατί λοιπόν να μην βρεθεί κόσμος που ουσιαστικά ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους προσεγγίσεις απέναντι στα μη ανθρώπινα ζώα να συζητήσει πως μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο? Το θεωρούμε φαντασιακό γιατί ποτέ δεν το έχουμε συζητήσει, δεν έχουμε μελετήσει το θέμα, δεν έχουμε προσπαθήσει για κάτι τέτοιο, αυτό το παράδειγμα όμως σε μένα μου δείχνει πως είναι εφικτό. Ακόμα και σήμερα, μερικές από τις γάτες που φροντίζω θηρεύουν μόνες τους. Οχι απλά για παιχνίδι, τις έχω δει να κατασπαράζουν περιστέρια. Οι σκύλοι των κυνηγών, δεν θηρεύουν για το “αφεντικό τους” αλλά για την πάρτη τους. Την “φέρμα” δεν τους την μαθαίνει ο άνθρωπος αλλά την αποκτάνε ενστικτωδώς. Το γεγονός ότι ο κυνηγός διαχειρίζεται τον σκύλο και του παίρνει την λεία από το στόμα είναι αλουνού παπά ευαγγέλιο.
Τώρα όσον αφορά την τσιγγάνα και την στείρωση που αναφέρθηκε ως παράδειγμα δεν είναι κάτι καινούριο.
Ευγονική ονομάζεται όλη αυτή η ιστορία. Η ευγονική (ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων ώστε να μην υπάρξουν απόγονοι) ξεκίνησε από την στείρωση “εγκληματιών”, χρησιμοποιήθηκε για γενοκτονία στην Ινδιανάπολη το 1907, εφαρμόστηκε σε μαυρους, γκει , τσιγγάνους και έφτασε στην απόγειο της την ναζιστική περίοδο ως μέσο εξόντωσης Εβραίων και αριστερών/αγωνιστών. Πειραματίστηκαν σε ζώα, έπειτα σε ανθρώπους και τώρα ξαναπειραματιζόμαστε στα ζώα και μετά ξανά πάλι στον άνθρωπο
(γιατί περί πειραμάτων διαχείρισης πληθυσμών πρόκειται). Διαφοροι οικολόγοι αυτοστειρωνόντουσαν την δεκαετία του '70 ώστε να μην συμβάλλουν στον υπερπληθυσμό του ανθρώπινου είδους. Φορέθηκε όμως και νέα ενδυμασία στον σύγχρονο καπιταλισμό με τις επανεμφανιζόμενες ετσιθελικές στειρώσεις κομουνιστών επί μακάρθι, τσιγγάνων που αποτελούν “πρόβλημα” σε πολιτείες των ΗΠΑ, ΑΜΕΑ από τις οικογένειες τους γιατί θεωρούνται άβουλα όντα, Μεξικανών μεταναστών στην Αμερική για τους ίδιους λόγους με τους τσιγγάνους και ο κατάλογος είναι μακρύς.
Στην Ελλάδα του 2011 η οικογένεια ενός ΑΜΕΑ(και συγνώμη για την αναπαραγωγή αυτού του όρου, τον χρηιμοποιώ για να γίνω κατανοητός καθώς ο όρος ΑΜΕΑ είναι ευρέως γνωστός)
αποφασίζει αν θα στειρωθεί το άτομο. Έχει βγει και ένα καταπληκτικό video από την συλλογικότητα του Κοινού Τόπου στην Θεσσαλονίκη για την “νέα ευγονική” το οποίο και παραθέτω.
http://vimeo.com/12711276Για να καταλήξω: Σιχαίνομαι την πρακτική της στείρωσης για όλους αυτούς τους λόγους που ανέφερα παραπάνω. Την έχω εφαρμόσει με πολύ μεγάλο κόστος αναγνώρισης στο τι έκανα εκείνη την στιγμή. Θα συνεχίσω να παλεύω για την κατάργηση της, όχι επειδή έχει αποτύπωμα στον “κώλο” μου λόγω ευγονικής (μόνο ανθρωποκεντρικά δεν θα μπορούσα να το εξετάσω αν και θα ευελπιστούσα έστω και ανθρωποκεντρικά να το σκεφτόταν κάποιος να άλλαζε μυαλά), αλλά επειδή είναι μια πρακτική καθαρά κατασταλτική απέναντι σε κάθε ζωντανό οργανισμό. Ενναλακτικοί τρόποι υπάρχουν, αρκεί να κουνηθούμε λίγο παραπάνω πέρα απ' το να μαζεύουμε και να στειρώνουμε ότι τετράποδο βρεθεί στα πόδια μας.
Το σκεφτόμουν καιρό, τελικά θα το υλοποιήσω. Στην εκπομπή μαύρο πράσινο στις 14 Μαϊου θα υπάρχει θεματική για τον ρόλο των φιλοζωικών (τύπου adespoto.gr) καθώς και σε παγιωμένες τακτικές που ακολουθούν και πρέπει πια να ξεπεραστούν, πέραν του κομματιού της στείρωσης. Θα ενημερώσω στο ανάλογο νήμα για τα χορτοφαγικά ραδιόφωνα.