χορτοφαγία: στάση ζωής



Αποστολέας Θέμα: Στειρώσεις  (Αναγνώστηκε 54044 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος foxy vegan

  • Διαχειρίστρια
  • Addicted
  • *****
  • Μηνύματα: 8566
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Ανθρωποι-Ζωα-Περιβαλλον: Ειμαστε ΕΝΑ
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #120 στις: Απρίλιος 20, 2009, 08:09:15 μμ »
Δέχομαι όμως ότι δεν μπορώ να αλλάξω τη γνώμη κανενός χωρίς να θέλει, και δε νομίζω ότι πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει "κοινή γραμμή" ανάμεσα στους χορτοφάγους ή στα μέλη αυτού του φόρουμ. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο φόρουμ που ενδιαφέρονται να ανταλλάσουν απόψεις και πληροφορίες εκτός αυτού του θέματος, και είμαι σίγουρη ότι μπορείς να κάνεις ενδιαφέρουσες συζητήσεις σε άλλα threads ακόμα και με τα άτομα με τα οποία έχεις διαφωνήσει εδώ για τις στειρώσεις.


Θα συμφωνήσω σε αυτό. Με λυπεί πολύ να βλέπω μέλη να φεύγουν γιατί διαφωνούν σε ένα-δύο θέματα με 4-5 άλλα μέλη. Και δυστυχώς συμβαίνει αρκετά συχνά. Ας είμαστε λίγο πιο δεκτικοί. Ένα φόρουμ είναι χώρος συζήτησης, δεν μπορεί να έχει κοινή γραμμή. Σε άλλα τα βρίσκουμε και σε άλλα όχι.  ;) Μην κλείσεις το λογαριασμό σου kiego. Κρίμα είναι, πάνω που σας βρήκαμε κι εσένα και το πορτοκαλάκι σου.  angel

Σεξισμός=Ρατσισμός=Σπισισμός
No one is free when others are oppressed.

kiego

  • Επισκέπτης
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #121 στις: Απρίλιος 20, 2009, 09:47:11 μμ »
Συγνωμη για την παρενθεση αλλα για να μη δημιουργουνται λαθος εντυπωσεις , που δεν οδηγουν πουθενα, πρεπει να πω κατι.

Υπαρχει ενα βασικο προβλημα. Και δεν εχει να κανει με καποια προσωπικη αντιπαράθεση, σε καμια περιπτωση.
Προκυπτει μια διαφοροποίηση στην ουσια της διαφωνίας μας δημιουργωντας επιπλεον ζητήματα (λες και δεν εχουμε ηδη αρκετα  :-[).

Υπαρχουν αποψεις για ενα θεμα. Υπαρχουν γνωσεις. Υπαρχει και η πραγματικότητα.

Δεν θα υπηρχε κανενα προβλημα αν διαφωνουσαμε για καποιο αλλο ζητημα που η διαφωνια του ενος μελους δε θα δημιουργουσε πρακτικα προβληματα σε καποιο αλλο μελος.

Πιο συγκεκριμένα:
Η αδράνεια ή η μη δραση (ή οπως σας ακουγεται καλυτερα τέλος παντων)  ολων αυτων που ειναι κατα των στειρώσεων και δεν εχουν κατοικιδια και ειδικα αυτων που ειναι κατα και εχουν κατοικίδια, δημιουργει αντιδρασεις στην δραση οσων ειναι υπερ των στειρωσεων, ειτε εχουν ειτε δεν εχουν κατοικιδια. Ακομη πιο συγκεκριμενα, στους τελευταίους δημιουργει ενα προβλημα για το οποιο δεδομενου οτι αγωνιζονται πολυ η λιγο για αυτο, (δεν εχει σημασια ποσο) θα διογκωθει και θα χρειαζονται περισσοτερο χρονο, περισσοτερα χρηματα, περισσοτερο τρεξιμο και φυσικα περισσοτερο πονο, που πιστευουν οτι θα πρεπει να απαλύνουν απο αυτα τα ζωα. Αυτο ειναι η πραγματικοτητα. Δεν ειναι ουτε γνωση ουτε αποψη. Δεν ξερω αν υπαρχουν τοσο στενόμυαλοι ανθρωποι που δεν ειναι  σε θεση, ουτε αυτο να καταλαβουν.

Δεν μπορω να μπω σε κανεναν διαλογο με ανθρωπους που απορρίπτουν την πραγματικότητα. Ακομα κι οταν τους εξηγεις τα αυτονόητα,  με καθε δυνατο μεσο. 
Επισης δεν μπορω να μπω σε διαλογο με ανθρωπους που απαντουν χωρις να αναπτύξουν αντεπιχειρήματα με πληρη ακρίβεια πανω σε λογικα ζητήματα που προκύπτουν, σε ερωτήσεις που τέθηκαν και αντ` αυτού επαναλαμβάνουν συνεχως μια δογματικη τοποθετηση της οποιας οι αδυναμιες εχουν ηδη αναλυθεί αλλα παραμενουν αναπάντητες απο τους ίδιους. Δεν εχει νοημα.

Οτι θελει ας κανει ο καθενας σε τελικη. Ας ειναι κατα , υπερ , οτι τον βολευει οτι πιστευει κτλ. Απλα να μη φορτωνει στους αλλους τις συνεπειες της κοσμοθεωρίας του, αφηνοντας σε πορτες η παραδίδοντας σε "εργαστηρια"  νεογέννητα γατια και σκυλια. Ουτε στη γειτονιά που ξερει οτι καποιος μαλακας θα παει να τα φροντισει και να τα δωσει μια ευκαιρια στη ζωη. Αυτο δεν ειναι αποψη και θεση, αυτο ειναι εγκλημα.

Αυτα και κλεινει η παρενθεση απο μενα.

Καλη συνεχεια  :)

Αποσυνδεδεμένος V3G4N

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1322
  • Red Blood Black Tears
    • Αντισπισιστική Δράση
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #122 στις: Απρίλιος 20, 2009, 09:56:52 μμ »
v3g4n,
από πότε οι τεκμηριωμένες και ρεαλιστικές τοποθετήσεις, που χρησιμοποιούν απλή γλώσσα, είναι απόλυτες και αφοριστικές?
Aπό τότε που χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις και δεν αφήνουν χώρο ούτε για σχόλια, ούτε για τίποτα. Εγώ προσωπικά αν κάποιος χαρακτήριζε κείμενο μου ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΟ πχ, δε νομίζω να το έπαιρνα ιδιαίτερα καλόπροαιρετα. Και συγνώμη κιόλας, αλλά εγώ δεν είδα κάποια σοβαρή τεκμηρίωση, μόνο μονόπλευρες επιθέσεις επι επιθέσεων.

Επίσης, κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει κριτική στη γλώσσα και στη μέθοδο ενός κειμένου μου. Αν ένα κείμενο είναι κακογραμμένο, χωρίς πηγές, χωρίς σοβαρή μέθοδο, χωρίς σωστά στημένα επιχειρήματα, και πώ ότι δεν είναι σοβαρό, αυτό θα πρέπει να εκληφθεί ως ειρωνεία? Ίσα-ίσα, θα πρέπει, αφού κάποιος κάνει τον κόπο να εντοπίσει τυχόν ατέλειές μου, να προσπαθήσω να τις βελτιώσω, και να τον ευχαριστήσω γιατί με βοηθά να προχωρήσω και ίσως να γίνω καλύτερος.

Όπως το κάνεις εσύ εδώ ουσιαστικά αμύνεσαι για το δικαίωμά μας στο να γράφουμε μπούρδες.
Ναι βρε Δ, αλλά δεν υπάρχει λόγος να απαντάμε προκλητικά. Αν σου έλεγα τώρα εγώ "Δεινομάχη λες μ@λ@κίες", δε θα στράβωνες; Mπορεί και να μη στράβωνες, αλλά εγώ νομίζω πως αν στράβωνες θα είχες κάθε δίκιο. Τώρα για τις μπούρδες, εκ προθέσεως ο καθένας μπορεί να γράφει όσες θέλει. Αλλά χωρίς απαίτηση να τις παίρνει κάποιος στα σοβαρά.

ΥΓ. Σε παρακαλώ επίσης, επειδή δεν τα πάω καλά με τη φιλοσοφία, τι θα πει "νατουραλιστική χίμαιρα"? Έψαξα στο wiki αλλά δεν τον βρήκα αυτόν τον όρο.
Ψάξε το σαν φυσιοκρατικό λάθος, ή naturalistic fallacy στα αγγλικά, αν θυμάμαι καλά. Αν δε βρεις τίποτα πάλι πες μου.


kiego, από ότι είδα και στα επόμενα post σου δεν έδωσες πολύ βάση σε αυτά που σου πρότεινα, και φυσικά δημιουργήθηκε ένταση. Το αποτέλεσμα ήταν 100% προβλεπόμενο, γιαυτό και σου είπα εξ αρχής ό,τι σου είπα. Ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις, προσωπικά μαζί σου δεν έχω και ό,τι σου είπα το είπα με όλη την καλή διάθεση.
 
Ο διάλογος είναι αποδοτικός και έχει πραγματική αξία μόνο όταν υπάρχει διάθεση από τα συμβαλλόμενα σε αυτόν μέρη για αναθεώρηση των απόψεών τους όταν παρουσιάζεται κάποια άλλη πιο εμπεριστατωμένη.
Αυτό ακριβώς λέω και εγώ portokalaki, και στα γραπτά του kiego δε βλέπω καμία τέτοια διάθεση και μάλλον δεν είμαι ο μόνος. Όταν πέφτουν ατάκες του στυλ Πλεον δεν εχω καμια αμφιβολια πως αυτα που εγραψα, σε περίπτωση βεβαια που αντεξει να τα διαβάσει/κατανοήσει, δεν υπαρχει περιπτωση να τα δεχτει κανενας απο οσους ειναι κατα των στειρωσεων, Το λεω για 17 φορα μηπως και γινει αντιληπτο επιτελους, εγώ προσωπικά δε βλέπω κανένα πεδίο διαλόγου. Είναι σαν να γίναμε ξαφνικά δηλαδή σχολείο με χαζά παιδιά, και τον έξυπνο δάσκαλο που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε. Και αυτά τα συνεχή trollings με σεντόνια που περιέχουν 30 ερωτήσεις είναι κουραστικά από τη μια, καταστροφικά για το διάλογο από την άλλη. Όλοι θα μπορούσαν να γράψουν σελίδες για το θέμα, αλλά ας υπάρχει μια προσπάθεια για μια στοιχειώδη τήρηση της διαδικασίας. Ο φίλος σου μπήκε στο φόρουμ, έγραψε 10 κατεβατά με ύφος χιλίων καρδιναλλίων και στο γνωστό μήκος κύματος του δόγματος Bush "όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εχθρός μας", πρόσβαλλε και δυο - τρία άτομα, χαρακτήρισε ένα σωρό άτομα αδιάφορους επειδή πιστεύουν ό,τι πιστεύουν και τώρα φεύγει όπως λέει. Προσωπικά συμμετέχω ελάχιστα στο forum τον τελευταίο καιρό και λίγο με νοιάζει το θέμα (προσωπικά πάντα). Αλλά το να συμβαίνουν όλα αυτά είναι κρίμα και άδικο τόσο για το ίδιο το forum, όσο και για τους συμμετέχοντες του forum ξεχωριστά.

Επί της στείρωσης τώρα λίγα πράγματα: Αν ένα σκυλί πεθαίνει από αμάξι, φταίει το αμάξι, όχι το σκύλι. Αν ένα σκυλί πεθαίνει από φόλες, φταίει αυτός που τις έριξε, όχι ο σκύλος. Γιατί λοιπόν να "λυθεί" το "πρόβλημα" στην κατάληξή του (θύμα ενέργειας), και όχι στη βάση του (θύτης ενέργειας); Αν μπορεί κάποιος να μου το αιτιολογήσει αυτό, θα χαιρόμουν να τον ακούσω. Απαντήσεις πάντως του στυλ "αυτά που λες δεν είναι ρεαλιστικά", προσωπικά δεν τις δέχομαι. Αν θέλουμε να μιλάμε για απελευθέρωση των ζώων, πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε τα φράγματα των "ρεαλιστικών" ορίων, γιατί αυτά είναι που πρέπει να σπάσουν.
Δε θα πω αν ξενύχτισα πάνω από ζώα που πονάγανε, ή αν και πόσα ζώα πεθάνανε στα χέρια μου, αυτές οι φιλοζωικές επάρσεις (γιατί περί επάρσεων πρόκειται - οι ζωές των μη ανθρώπινων ζώων ξαφνικά γίνονται αριθμοί στατιστικών που όσο πιο μεγάλοι είναι, τόσο πιο πολύ σημαίνουν κάτι) και τοποθετήσεις μου φαίνονται πολύ άσχημες. Θα αναφερθώ μόνο στη σκυλίτσα που είχα "μαζέψει" το καλοκαίρι και την ανέφερα και στο forum, και σε ένα περιστέρι που βρήκα στο δρόμο με κομμένο φτερό και συγκατοικούσαμε για 1 περίπου μήνα. Δεν τα "μάζεψα" επειδή "είδα τα καημένα τα ζωάκια και τα λυπήθηκα". Τα "μάζεψα", επειδή τα βρήκα σε μια ανύμπορη στιγμή της ζωής τους, μπορούσα να κάνω κάτι για να τους παρέχω κάποια βοήθεια, και απλά το έκανα. Όπως με έχουν βοηθήσει και εμένα άλλοι όταν βρέθηκα σε ανάγκη, όπως έχω βοηθήσει άλλους όταν βρέθηκαν σε ανάγκη. Η δική μου γνώμη είναι πως η πόλη -όπως και όλος ο πλανήτης - ανήκει τόσο σε εμένα όσο ανήκει και στο περιστέρι το οποίο βρήκα. Για εμένα μέσα στην πόλη με αυτά τα ζώα είμαστε απλοί συγκάτοικοι και τίποτα άλλο. Και αυτή κατά τη γνώμη μου είναι και η βάση της αντισπισιστικής ιδέας, και γιαυτό και δε μπορώ να μιλάω για διαχείριση. Αν είναι να δρούμε επειδή είμαστε "ισχυρότεροι" και μπορούμε να προβαίνουμε σε διάφορες μορφές βοήθειας, διαχείρισης πληθυσμού, ή ό,τι άλλο, καλύτερα να μην το κάνουμε καθόλου. (Η παροχή βοήθειας αυτή καθαυτή σπάνια βέβαια μπορεί να γίνει με αυτούς τους όρους, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Με την ίδια λογική που θα σκεφτώ για εμένα, οφείλω να σκεφτώ και για τα σκυλιά. Δεν μπορώ να ακούω πχ, το τι θα γίνουν τα αδέσποτα όταν υπερπληθύσουν, όταν η Αθήνα κοντεύει τα 6.000.000 κατοίκους. Αν είναι να φύγουμε από την κόλαση λοιπόν, να φύγουμε όλοι μαζί. Αν μπορούμε. Διαφορετικα... straight to hell boy, που έλεγε και ο ποιητής...
For animals, every second is a 9/11 attack. This is a fuckin' war. GO VEGAN

Αποσυνδεδεμένος foxy vegan

  • Διαχειρίστρια
  • Addicted
  • *****
  • Μηνύματα: 8566
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Ανθρωποι-Ζωα-Περιβαλλον: Ειμαστε ΕΝΑ
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #123 στις: Απρίλιος 20, 2009, 11:26:42 μμ »
Ο λογαριασμός του χρήστη kiego διεγράφη έπειτα από απαίτηση του ίδιου. 
Σεξισμός=Ρατσισμός=Σπισισμός
No one is free when others are oppressed.

Αποσυνδεδεμένος hypnotized

  • New Kid in The Block
  • **
  • Μηνύματα: 105
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #124 στις: Απρίλιος 21, 2009, 12:03:17 πμ »
παντως οι αποψεις των ατομων που ειναι κατα των στειρωσεων μου θυμιζει λιγο τους δογματισμους της καθολικης εκκλησιας και των αποψεων της περι των προφύλακτικων και των αμβλωσεων ειναι καλυτερο να αποτρεψεις τον ερχομο ενος ζωντανου οργανισμου που στατιστικα σε 3 χρονια θα παει απο αυτοκινητο η φολα παρα να το αφησεις να ελθει στην ζωη και να περασει αυτα που περνανε χιλιαδες αδεσποτα καθημερινα στους δρομους οι ουτοπικες αντιληψεις περι την ελευθερια των οντων στο σημερινο κοινωνικο περιβαλλον ειναι επικινδυνες για ολο το κινημα της φιλοζωιας και δειχνει διαθεση για μοιρολατρισμο

Αποσυνδεδεμένος V3G4N

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1322
  • Red Blood Black Tears
    • Αντισπισιστική Δράση
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #125 στις: Απρίλιος 21, 2009, 12:12:02 πμ »
O kiego μου έστειλε ένα προσωπικό μήνυμα, στο ίδιο ύφος που έγραφε και public, αν και με πολλές προσωπικές επιθέσεις και απειλές αυτή τη φορά και λεξούλες που παίρνουν "μπιπ". Δεν το επαναδημισιεύω γιατί δε νομίζω πως υπάρχει λόγος. Απλά προς αποφυγήν παρεξηγήσεως, ήθελα να πω πως αν και άλλοι εδώ μέσα πιστεύουν πως όταν αναφέρθηκα στο σκυλί και το περιστέρι που είχα στο σπίτι μαζί μου "έγινα ρόμπα" και δείχνω επίσης την συνηθισμένη φιλοζωική έπαρση στην οποία έκανα κριτική, να πω πως το ανέφερα επειδή σε γενικά είμαι της άποψης πως τα ζώα της πόλης δεν έχουν λόγο να βρίσκονται μέσα στο σπίτι, και όλο αυτό εκ πρώτης όψεως είναι κάπως αντιφατικό. Ίσως βέβαια κακώς αναφέρθηκα σε συγκεκριμένες ονομαστικές περιπτώσεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το έγραψα για να κάνω φιγούρα, όσοι καλοπροαίρετοι ας με πιστέψετε.

Και επειδή πιστεύω πως ακόμα θα κοιτάς το forum kiego... Αντέδρασες όπως αντέδρασες σε μετριοπαθή σχόλια "εις βάρους σου". Πραγματικά θα ήθελα να δω πως να αντιδρούσες αν οι δικοί σου χαρακτηρισμοί στόχευαν εσένα, έτσι απλά από περιέργεια.
For animals, every second is a 9/11 attack. This is a fuckin' war. GO VEGAN

Αποσυνδεδεμένος V3G4N

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1322
  • Red Blood Black Tears
    • Αντισπισιστική Δράση
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #126 στις: Απρίλιος 21, 2009, 12:29:12 πμ »
hypnotized, μερικά post παρακάτω είχα γράψει αυτό, σχολίασέ το αν θέλεις.
Στην Ελλάδα γίνονται 4.500 βιασμοί το χρόνο. Διαβάζω πως παραπάνω από το 10% του γυναικείου πληθυσμού πέφτει θύμα βιασμού. Κάθε άντρας είναι ένας εν δυναμει βιαστής. Γιατί λοιπόν να μη στειρωθούν όλοι οι άντρες; Πάλι βάση ερευνών, το ποσοστό των γυναικών που έχουν κακοποιηθεί από τους άντρες/συντρόφους τους είναι εξωφρενικό. Γιατί λοιπόν να μην ειναι ο κάθε επίσημα και ανεπίσημα δευσμευμένος άντρας, υποχρεωμένος να παίρνει μυοχαλαρωτικά φάρμακα, ώστε να μη μπορεί να σηκώσει χέρι. Και όποιος το σηκώσει, να του το κόβουμε παραδειγματικά. Η κακοποίηση θα εκλείψει αμέσως.
Επίσης -κάτι επίκαιρο- θα ήθελα να μου πεις αν θέλεις, μερικούς λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να έρχονται στη ζωή γυναίκες, σε ένα κράτος που νομιμοποιεί το βιασμό της γυναίκας από το σύζυγο. Σε ένα κράτος μάλιστα, που βγαίνουν σε πορεία υπέρ αυτού του νόμου και γυναίκες (και εδώ δεν ξέρω αν το χειρότερο είναι η πράξη του βιασμού ή η υπεράσπισή του από γυναίκες, αλλά τέλοσπάντων). Που ακριβώς είναι το όριο δηλαδή, που η μια κακοποίηση είναι άξια να την υποστεί αυτός ο οργανισμός για χάρη της ζωής, ενώ ο άλλος οργανισμός όχι; Και τέλος, πόσο περισσότερο ουτοπική σου φαίνεται η σωστή αντιμετώπιση των αδεσπότων στη Ελλάδα, από τη σωστή αντιμετώπιση των γυναικών σε τέτοιες χώρες; Εγώ αυτή τη στιγμή δε μπορώ να τα διαχωρίσω. Aν μπορεί κάποιος/α να μου δώσει μια απάντηση θα χαρώ πάρα πολύ.
For animals, every second is a 9/11 attack. This is a fuckin' war. GO VEGAN

Αποσυνδεδεμένος hypnotized

  • New Kid in The Block
  • **
  • Μηνύματα: 105
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #127 στις: Απρίλιος 21, 2009, 12:50:07 πμ »
πιστευω οτι τα παραδειγματα που παραθετεις ειναι εντελως αστοχα και δεν εχουν σχεση με την σημερινη πραγματικοτητα καθε σκυλος η καθε κατοικιδιο αυτη την στιγμη καλειται να επιβιωσει σε ενα ξενο απο αυτο περιβαλλον κατασκευασμενο απο τον ανθρωπο δυστυχως μεσα στις σημερινες πολεις ειναι ουτοπικο να μιλαμε για κυριαρχια της φυσης και περι αυτοδιαθεσης των ζωντανων οργανισμων περα του ανθρωπου

Αποσυνδεδεμένος Δεινομάχη

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 2283
  • κάνε κάτι μικρό σήμερα, αντί να σκέφτεσαι αιωνίως
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #128 στις: Απρίλιος 21, 2009, 12:53:58 πμ »
vegan συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει αυτό το θέμα με τους βιαστές (και κατά γενική ομολογία δεν είμαι χαζή).

Δεν μπορείς να καταλάβεις ένα πράγμα: τον πόνο κάποιου που δεν μαζεύει ένα περιστέρι ή ένα σκύλο την εβδομάδα, αλλά ΔΕΚΑΔΕΣ.

Δεν μπορείς να καταλάβεις την απόγνωση που νιώθεις απέναντι στους φιλοσόφους του καναπέ που τα ξέρουν όλα για τα ζώα και δεν στειρώνουν τα ζώα τους και σου τη λένε κιόλας αν σε πετύχουν στον κτηνίατρο σε στείρωση.

Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι εσύ και άτομα σαν και σένα έχουν διαλύσει ζωές και ζωές, χρόνια και χρόνια, ανθρώπων που γίνονται ζωντανοί κάδοι απορριμμάτων για τις ανεπιθύμητες γέννες. Έχω περάσει όλη την εφηβεία μου βουτηγμένη σε σφαγεία, δίπλα-δίπλα με τους σφαγείς, που τους είχα χιλιοπαρακαλέσει κιόλας να με αφήσουν, ψάχνοντας στο πάτωμα και μέσα στα βρωμόνερα κομμάτια ζώων που ήταν μελανιασμένα, μαζεύοντας κεφάλια και έντερα και πόδια, και ολόκληρα ζώα, αν με λυπόντουσαν αρκετά, ζεστά ακόμα, και ενώ η γραμμή παραγωγής ήταν πάνω από το κεφάλι μου, για να ταίσω τα ΑΠΕΙΡΑ ζώα που οι υπέροχοι συνάνθρωποί μου μας τα παρατούσαν γέννα-γέννα έξω από την πόρτα μας. Και όχι, το φαγητό δεν ήταν ποτέ αρκετό - δεν μιλάμε για 5-10 ζώα μιλάμε για 50-100. Πρέπει να καταλάβεις ότι μπορείς να βάλεις νερό στο κρασί σου και να δεις τους αριθμούς και τη μεγάλη εικόνα. Αλλιώς είσαι σημαντικότατο μέρος του προβλήματος. Και ξέρεις τι κάνεις? κάνεις τους ελάχιστους που έχουν αυτή την ευαισθησία και να φροντίζουν ζώα να τα παρατήσουν κάποια στιγμή διότι βλέπουν τη ματαιότητα ή να χάσουν την αξιοπρέπειά τους. Είναι σαν τη λερναία ύδρα. Στειρώνεις 1 και βρίσκεις 10 αστείρωτα την επομένη. Και φτού και απ' την αρχή. Ποιος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την ευαισθησία μου? Ποιος σου δίνει αυτό το δικαίωμα?

Αν μπορείς να νιώσεις έστω και λίγη συμπόνοια για τα ζώα και την ανάγκη τους να αναπαραχθούν τότε γιατί δεν μπορείς να νιώσεις λίγη συμπόνοια για ανθρώπους που είναι πιο άτυχοι από εσένα, αυτούς που έχουν την ατυχία να φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους γιατί θα συναντήσουν κι άλλα δύο πληγωμένα και διαλυμένα ζώα που θέλουν ψυχή, χρόνο, ξενύχτι, ξεβόλεμα, παρακάλι, και χρήμα για να γίνουν καλά (αν γίνουν).

Γιατί δεν κάνετε αυτό που σας προσκάλεσε ο kiego? να ζήσετε μία εβδομάδα τη φρίκη καποιου που ασχολείται ενεργά με τα απόβλητα της φιλοσοφίας σας και να τα ξαναπούμε μετά. Να πάτε σε ένα σφαγείο να μαζέψετε φαγάκια. ή τι φαντάζεστε? ότι η πραγματικότητα μοιάζει με φωτογραφία από sanctuary? 10 αγελάδες και 5 φασιανοί, σχολεία που κάνουν επισκέψεις και paypal για συνδρομές?

κρίμα, πολύ κρίμα.

A small change in my life today is better than ages of well-intentioned thinking.

Αποσυνδεδεμένος portokalaki

  • New Kid in The Block
  • **
  • Μηνύματα: 7
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #129 στις: Απρίλιος 21, 2009, 03:16:43 πμ »
Προσωπικά δεν θα μπω στην διαδικασία προσωπικών αντιπαραθέσεων όσο και να το θέλω λόγο παρόρμησης.Και αυτό γιατί δεν βλέπω να οδηγεί πουθενά με αποτέλεσμα να χαθεί η ουσία.

Πρέπει να καταλάβουμε οτι στην πραγματικότητα όλοι ξεκινάμε από την ίδια βάση.Είτε είμαστε υπέρ είτε κατά της στείρωσης.Αυτή του δικαιώματος της ελευθερίας των ζώων.Για το λόγο αυτό άλλωστε πολλοί από εμάς υιοθετήσαμε τον vegan τρόπο ζωής.
Καταλαβαίνω οτι εσεις που είστε κατά, διαβάζοντας τα γραφόμενά σας στο φορουμ, αντιμετωπίζετε το ζήτημα της στείρωσης υπό την γενικότερη σφαίρα της ιδεολογίας του βιγκανισμου.Δεν αμφιβάλω οτι ίσως αγαπάτε τα ζώα και τα φροντίζετε περιστασιακά.
Κι εμείς που είμαστε υπέρ της στείρωσης θέλουμε τα ζωάκια μας να είναι ελεύθερα και να μην επεμβαίνουμε στη φύση τους με το να τους αφαιρούμε τα γεννητικά τους όργανα.Αλλά βλέπουμε και λίγο παρά πέρα όμως.

Ας πάρουμε ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα για να κατανοήσουμε τη κατάσταση που δημιουργείται όταν δεν στειρώνεται ένα ζώο.
Ας υποθέσουμε πως ο Δημήτρης (τυχαίο όνομα), παίρνει στο σπίτι του ένα μικρό σκυλάκι είτε από μια γέννα κάποιου γνωστού του είτε το μαζεύει από το δρόμο γιατί χρειάζεται τη βοήθειά του.Το σκυλάκι αυτό δεν στειρώνεται και αφήνει 7-8 απογόνους.Τι κάνει ο Δημήτρης σε αυτή την περίπτωση?Κρατάει όλα τα κουτάβια, στη συνέχεια ζευγαρώνουν και αυτά και καταλήγει μετά από λίγο καιρό σε ένα σπίτι, ένα εξοχικό,ένα αγρόκτημα γεμάτο σκύλους? Μήπως μοιράζει τα κουτάβια από την αρχική γέννα σε άλλους και ξανά από την αρχή.Ή μήπως τα παίρνει μόλις απογαλακτιστούν ή και νωρίτερα, τα βάζει σε ένα σακούλι και τα αμολάει στους δρόμους ή στα σκουπίδια? Η μήπως τα προσφέρει στο όνομα της επιστήμης?
Κανείς από εσάς που έχει δηλώσει ότι έχει μαζέψει κάποιο ζωάκι δεν μας έχει πει ως τώρα τι από τα παραπάνω έχει κάνει σε μια τέτοια περίπτωση.

Για να επιστρέψω στην αρχή.Το μόνο πράγμα που γεννά τις διαφωνίες που έχουμε είναι οτι κάποιοι εμμένουν σε μια βασική θεώρηση με την οποία οι περισσότεροι μάλλον συμφωνούμε. Για κάποιους όμως έχει μεγάλη σημασία η ανθρώπινη παρέμβαση και θεωρούν οτι έχουν ηθική υποχρέωση να παρέμβουν και είναι υπέρ των στειρώσεων γιατί έτσι διευκολύνεται το "έργο" τους. Ας πούμε οτι από ένα σημείο και έπειτα το βλέπουνε λογιστικά το θέμα. Αυτοί που είναι κατά, οτι ζήτημα προκύπτει (και προκύπτουν δεκάδες ζητήματα στα οποία δεν βλέπω να μπορούν να δώσουν λύση) το αντιμετωπίζουν γυρνώντας στην βασική θεώρηση που είναι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα!. Δηλαδή εκεί που βρίσκονταν και αυτοί που είναι υπέρ των στειρώσεων αρχικά. Μέσα σε έναν γενικό κανόνα και αρχή για την ελευθερία και την ισότητα των ζώων δεν μπορούμε να βρούμε όλες τις λύσεις. Οχι τουλάχιστον σε αυτόν τον κόσμο. Και αν δεν αντιμετωπίσουμε πιο ρεαλιστικά κάποια ζητήματα δεν θα βρούμε πότε καμιά λύση. Υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν σε αυτό το θέμα αλλά  διαφωνούν στο τρόπο αντιμετώπισής  του. Η διαφορά είναι οτι οι μεν προσπαθούν και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα πρακτικά και οι δε θεωρητικά. Αν έχουν βρει κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσουν θεωρητικά ας τον πουν σε όλους αυτούς που είναι υπέρ για να σωθούν τα ζώα και να ησυχάσουμε όλοι.

Και καλά όλα αυτά, αλλά εδώ όπως ανέφερε ο kiego προκύπτει κι άλλο πρόβλημα. Η στάση αυτών που είναι κατά των στειρώσεων επηρεάζει άμεσα εκτός από τις ζωές των ζώων και τις ζωές των ανθρώπων που είναι υπέρ των στειρώσεων. Για ένα σκυλάκι που θα πάρει κάποιος που είναι κατά των στειρώσεων, κάποιος που είναι υπέρ θα "φορτωθεί" με 10. Και άλλα 100 θα μείνουν στο δρόμο καταδικασμένα σε μια ζωή που θα είναι πολύ σύντομη , μιας ζωής που δεν θα μοιάζει καθόλου με τη ζωή που θα κάνει το πρώτο σκυλάκι που αγοράστηκε ή υιοθετήθηκε.
Φυσικά κατανοώ οτι όποιος είναι κατά των στειρώσεων και είναι κάτω από μια vegan φιλοσοφία δεν θα πάρει πότε του ζώο στο σπίτι. Αλλά με το να δηλώνει οτι είναι κατά των στειρώσεων δίνει ένα εύκολο άλλοθι σε κάποιον με εντελώς διαφορετική φιλοσοφία από αυτόν , που τυχαίνει να είναι όμως και αυτός κατά (προφανώς για άλλους λόγους , όχι και τόσο "vegan"), να δημιουργήσει πρόβλημα σε ζώα και ανθρώπους.

Τέλος  αν κοιτάξουμε λίγο την βιολογία και την φυσιολογία του σημερινής γάτας και ειδικά του σκύλου θα διαπιστώσουμε οτι περισσότερα προβλήματα αντιμετωπίζουν τα αστείρωτα παρά τα στειρωμένα ζώα. Αυτό δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση, μπορούν να το διαβεβαιώσουν όλοι αυτοί που έχουν συναναστραφεί με αστείρωτα και στειρωμένα ζωα. Σίγουρα οχι αυτοί που έχουν συναναστραφεί μόνο με αστείρωτα. Επίσης υπάρχει και η επιστημονική άποψη για όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει. Οι γάτες μπορούν να ζήσουν ευτυχισμένες και μέσα στο σπίτι και έξω απο αυτό, αρκεί να έχουν την μέγιστη ελευθερία μέσα στο σπίτι και μια σχετική ασφάλεια έξω από αυτό. Οι σκύλοι έτσι όπως έχει εξελιχθεί το είδος τους δεν μπορούν να ζήσουν αποκλειστικά εκτός σπιτιού, τουλάχιστον στις μεγαλουπόλεις. Εκτός κι αν μιλάμε για τον σκύλο που είναι η μασκότ της γειτονιάς και τον φροντίζουν όλοι. Αυτός είναι ο 1/1000 όμως. Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε πόσα ζώα θα υπήρχαν στους δρόμους αν όλοι μας υιοθετούσαμε μια στάση κατά της στείρωσης. Σίγουρα πολύ περισσότερα. Ίσως αυτό το θέμα να μπορούσαμε να το συζητήσουμε σε νέα βάση και με στοιχεία σε περίπτωση που απαγορευτεί δια παντός η πώληση αυτών των ζώων. Γιατί τότε σίγουρα θα υπήρχαν πολύ λιγότεροι ιδιοκτήτες ζώων οι οποίοι αγοράζουν τα ζώα για την ομορφιά τους και τη ράτσα τους. Αυτό θα περίμενα να το προτείνει καποιος απ οσους ειναι κατά της στείρωσης. Σας πληροφορώ σε περίπτωση που δεν τον γνωρίζουν κάποιοι οτι η αρχή εχει ήδη γίνει και τα πρώτα αποτελέσματα τουλάχιστον στην Θεσσαλονίκη εχουν φανεί. Σε πρώτη φάση και όσο προχωράει αυτό το εγχείρημα τα ζώα αρχικά θα πηγαίνουν σε σπίτια και "ιδιοκτήτες" που σέβονται την όποια φύση τους απέμεινε. Σε ανθρώπους που σέβονται την ύπαρξη τους, που δεν κάνουν ονυχοεκτομές στις γάτες και δεν περιορίζουν τον σκύλο τους 20/24 ώρες  σε ένα μπαλκόνι του 6 ορόφου. Σιγά σιγά θα αρχίσει ο άνθρωπος να κατανοεί τις ανάγκες αυτών των ζώων. Η ανάγκη για στειρώσεις ολοένα και θα μικραίνει αφού θα απαλλαγούμε σε μεγάλο βαθμό από τους δήθεν φιλόζωους του κομμωτηρίου και των επιδείξεων. Θα κλείσουμε μια για πάντα τις φιλοζωικές με τις γούνες. Ας  προσπαθήσουμε να χτίσουμε μια κοινωνία που ο πόνος θα μειώνεται και ο σεβασμός θα αυξάνεται. Σε αυτό τουλάχιστον θα πρέπει να είμαστε ολοι μαζι.


Χρειάζεται εκτός απο θεωρία μια πιο υπεύθυνη θέση για αυτό το μεγάλο ζήτημα απο όλους μας. Καλό θα είναι όταν σκεφτόμαστε τι ειναι ηθικό και τι όχι, να σκεφτόμαστε όλες τις παραμέτρους και να ζυγίζουμε τα αρνητικά και τα θετικά. Για να βγάζουμε λογικά συμπεράσματα που δικαιολογούν την ανθρώπινη φύση μας. Υπάρχουν καταστάσεις που οι θεωρίες οσο σωστές και να είναι, αποτελούν πολυτέλεια για τις παρούσες συνθήκες. Κάποιοι προτιμούν μια πιο ανήθικη στάση απέναντι στα ζώα που σε βάθος χρόνου όμως θα είναι πιο "οικονομική" και θα φτάσει πιο γρήγορα στον τελικό σκοπό που ειναι απόλυτα ηθικός και έχουμε όλοι ως βάση. Την ελευθερία τους και τα ισα δικαιώματα τους. Ποτέ δεν θα την ζήσουν όπως την ζήσανε πριν χιλιάδες χρόνια αλλά σίγουρα μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Την θεωρία την έχουμε, η πράξη μας λείπει.

Αυτά από εμένα.Όσο για την όποια ένταση δημιουργήθηκε πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα,δεν είναι απαραίτητα κακό.Αναγκαστήκαμε να γράψουμε περισσότερα πράγματα λίγο πιο πέρα από το κύριο θέμα των στειρώσεων που σίγουρα σε κάποιους θα φανούν χρήσιμα.

ecoChris

  • Επισκέπτης
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #130 στις: Απρίλιος 21, 2009, 03:08:55 μμ »
Είναι οι στειρώσεις σύμφωνες με τις αρχές του veganism;

Καταρχήν όλη η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα(ακόμα και η υπεράσπιση τους και η βοήθεια προς αυτά) οφείλει να υπακούει και να τηρεί συνειδητά κάποιες βασικές αρχές και αξίες.

Αυτές είναι η ελευθερία, η αβλάβεια, ο σεβασμός, η μη παρέμβαση, μη εξάρτηση, μη χρήση, μη καταπίεση και μη εκμετάλλευση και όλα αυτά εμπεριέχονται σε μια θεωρία και φιλοσοφία που λέγεται veganism.

Ο veganism μας δίνει ένα συνολικό ηθικό πλαίσιο και τα κριτήρια εκείνα, τα οποία διασφαλίζουν ότι τηρούνται οι παραπάνω αρχές, π.χ. πριν την οποιαδήποτε ενέργεια/επιλογή εξετάζουμε αν αυτή:
- προάγει την κατάργηση της χρήσης των ζώων ή την ενδυναμώνει
- προάγει τον σεβασμό των ζώων ή μήπως ενισχύει τον σπισισμό
- γίνεται με την συγκατάθεση του ζώου ή επιβάλλεται μέσω της ανθρωποκεντρικής αντίληψης περί κυριαρχίας
- προωθεί συνολικά την υπόθεση των ζώων ή εγκλωβίζεται στην ρύθμιση της χρήσης των ζώων
- στέλνει το μήνυμα και το όραμα των παραπάνω αξιών ή είναι κάτι μερικό και αποσπασματικό

Με άλλα λόγια ο veganism μας δίνει μια πανοραμική εικόνα της κατάστασης αλλά και του τελικού στόχου που είναι η απελευθέρωση των ζώων από την ανθρώπινη κυριαρχία και προσανατολίζει/εστιάζει όλη μας την προσπάθεια προς αυτόν.

Κατανοώντας και σεβόμενοι αυτές τις αρχές, κάνουμε επιλογές που αλλάζουν την διατροφή μας (κάνοντας την vegan, αφαιρώντας δηλαδή από αυτήν κάθε ζωικό συστατικό), την ένδυση μας, την ψυχαγωγία μας κλπ καθώς επίσης και τον τρόπο υπεράσπισης των ζώων, ο οποίος δεν μπορεί να λειτουργεί έξω και ενάντια στο πλαίσιο των παραπάνω αρχών.

Με βάση τις παραπάνω αρχές η στείρωση είναι παρέμβαση στην ζωή του ζώου, δεν γίνεται με την συγκατάθεση του και επομένως δεν είναι σύμφωνη με τις αρχές του veganism.

Και φυσικά το ίδιο ισχύει και με την χρήση ζώων ως κατοικίδια εκτός και εάν γίνει μόνο με την συγκατάβαση του ίδιου του ζώου, αλλά όταν γίνει οφείλει να τηρεί τις αρχές του veganism, δηλ τα ζώα να ταΐζονται βίγκαν τροφή.


Για ποιό λόγο γίνονται οι στειρώσεις;


Ο μόνος λόγος είναι για να περιορίσουν την απώλεια ζωής, αλλά έτσι κι αλλιώς ακόμη και στην άγρια κατάσταση υπάρχει μεγάλη θνησιμότητα και γι αυτό όπως ξέρουμε τα ζώα γεννούν πολλά μικρά από τα οποία θα επιζήσουν 1 ή 2.

Ας δούμε όμως την μεγαλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει κάθε μέρα:
- 150 εκατομμύρια(με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις - ο σωστός αριθμός πλησιάζει το διπλάσιο) ζώα θανατώνονται για να γίνουν κρέας
-  διπλάσια ή και τριπλάσια εκατομμύρια θαλάσσια ζώα επίσης θανατώνονται
- αναλογικά, άγνωστος αριθμός (πολλά εκατομμύρια πάντα) σε αρσενικά νεογέννητα κοτοπουλάκια θανατώνονται αμέσως μόλις εκκολαφθούν
- και ακόμη πολλά εκατομμύρια άλλα ζώα στους διάφορους τομείς εκμετάλλευσης τους

Σε όλο αυτό το μακελειό, η εμμονή των στειρώσεων να εστιάζουμε σε μια ομάδα ζώων, ακούγεται σαν να έχουμε ένα τσουνάμι με 100 χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των οποίων και 5 έλληνες και να αχολούμαστε προκλητικά μόνο με τους έλληνες θύματα και αγνοούμενους.


Τί μήνυμα στέλνουν οι στειρώσεις;

Με τις στειρώσεις ενοχοποιείται η αναπαραγωγική ικανότητα των ζώων και όχι η ανθρώπινη σπισιστική συμπεριφορά προς αυτά. Ο κυρίαρχος άνθρωπος επιβάλλει την λύση εις βάρος του θύματος ζώου.

Επιπλέον μήνυμα είναι ότι τα ζώα είναι ανίκανα να φροντίσουν τα μικρά  τους και η στείρωση παρουσιάζεται ως η λύση που υποθέτει  ότι το πρόβλημα είναι τα "άστεγα κατοικίδια ζώα."  Όπου "άστεγο" σημαίνει την έλλειψη ενός ανθρώπινου σπιτιού, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση ότι τα ζώα είναι επίσης ανίκανα να φροντίσουν τον εαυτό τους.  Κατά συνέπεια "η υιοθέτηση" σε μια ανθρώπινη οικογένεια θεωρείται αναγκαία.

Κάτι ακόμη που εφυσηχάζει την συνείδηση του κόσμου είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι και οργανώσεις που ασχολούνται και τρέχουν πίσω από τον καθένα που αγοράζει και παρατάει ζώα και έτσι δεν μπαίνει καν το γενικότερο όραμα του σεβασμού και της μη καταπίεσης/εκμετάλλευσης των ζώων.

Με τις στειρώσεις δεν διεκδικούμε κάτι συνολικό που είναι το όραμα και οι αρχές του veganism.

Αντίθετα παραβλέπουμε την ρίζα του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα διαχειριζόμαστε τα ζώα με την λογική που δημιουργεί το πρόβλημα τους και παράλληλα διαιωνίζει την μέγιστη και πιο επιζήμια στρέβλωση: ότι δηλαδή μπορούμε να ανακατευόμαστε στην υπόθεση των ζώων καταστρατηγώντας εκείνες τις αρχές που θα οδηγήσουν στην απελευθέρωση τους.

Και αυτό μας οδηγεί στον

Ευημερισμό (animal welfare)


Ο ευημερισμός ως ρύθμιση και διαχείριση της χρήσης και εκμετάλλευσης των ζώων είναι κι αυτός συγκαλυμμένος σπισισμός.

Κατακλυζόμαστε από την ευημεριστική προσέγγιση τα τελευταία 200 χρόνια μέχρι και σήμερα. Το 99% των προσπαθειών υπεράσπισης των ζώων και των οργανώσεων λειτουργούν μέσα σε αυτό πλαίσιο, το οποίο έχει εγκλωβίσει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων και πόρων. (Εξ ου και το ευτράπελο των περισσότερων vegan να λειτουργούν ευημεριστικά και όχι βάσει των αρχών του veganism. Κι εδώ τίθεται το μέγα ζήτημα που λέγεται βιγκανοποίηση των vegans, ή πως να ξαναφέρουμε τους vegan στο βίγκαν κίνημα, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ.)

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ανάλωσαν επί δεκαετίες πόρους, χρόνο και ενέργεια σε μια κατεύθυνση που δεν προήγαγε την συνολική υπόθεση των ζώων.

Σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν δοθεί σ’αυτήν την προσπάθεια, αλλά είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική, γιατί ενισχύει την αντίληψη και την λογική της εκμετάλλευσης και όχι της κατάργησης της χρήσης των ζώων και γι αυτό άλλωστε βλέπουμε αυτή να γίνεται ακόμη πιο εντατική, πιο επιθετική και πιο μανιώδης.(διπλασιασμός παραγωγής κρέατος, ανάκαμψη γούνας, διόγκωση του εμπορίου κατοικιδίων, κλπ)

Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν εστιάσει στο να δημιουργηθεί ένα ενεργό κίνημα υπεράσπισης των ζώων, εμπνεόμενο από τις αρχές του veganism, σήμερα η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική.

Ο ευημερισμός στην υπεράσπιση των ζώων έκανε τον κύκλο του, έδοσε ότι είχε να δόσει, και είναι πλέον επιτακτικό να εγκαταλειφθεί. Εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες είναι ζημιά για την υπόθεση των ζώων.

Τα δύο επίπεδα της σχέσης μας με τα ζώα

Με βάση τα κριτήρια του veganism υπάρχει μια λογική σειρά που καθορίζει την σχέση μας με τα ζώα.

Το πρώτο επίπεδο που πρέπει να κατακτήσουμε είναι το επίπεδο του δεν βλάπτουμε τα ζώα.

Αυτό σημαίνει αφοσίωση και υποστήριξη της φιλοσοφίας και των αρχών του veganism, χορτοφαγία ως στάση ζωής και απεμπλοκή από οτιδήποτε σημαίνει χρήση και εκμετάλλευση ζώου.

Όταν καταφέρουμε αυτό, τότε και μόνον τότε και πάντα μέσα στα πλαίσια της vegan φιλοσοφίας περνάμε στο δεύτερο επίπεδο του να βοηθάμε, να φροντίζουμε, να προστατεύουμε  τα ζώα.

Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται σήμερα η βοήθεια προς τα ζώα είναι λάθος γιατι είναι ευημεριστικός και το κυριότερο στέλνει τα λάθος μηνύματα. Όπως π.χ. όταν με τις στειρώσεις τιμωρείται το θύμα και όχι ο θύτης ή όταν για το τάϊσμα κάποιων ζώων γίνονται αποδεκτά τα προϊόντα μιας θεσμοθετημένης, εκμεταλλευτικής πρακτικής όπως η κτηνοτροφία, και ουσιαστικά όχι μόνο την στηρίζουν αλλά και την απενοχοποιούν και την δικαιώνουν στην συνείδηση των ανθρώπων.

Παράλληλα δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα ζώα δεν είναι προορισμένα να ζουν υπό την κηδεμονία μας, ούτε είναι επαίτες της βοήθειας μας.

Εμείς δημιουργήσαμε τις περιστάσεις γι αυτήν την βοήθεια μέσα από τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε.

Χρεός μας είναι να καταργήσουμε την πλασματική ανάγκη για βοήθεια μέσω της εδραίωσης της αβλάβειας απέναντι τους, και τότε σε μια τέτοια κοινωνία όπου κανείς δεν θα τρώει ζώα, δεν θα τα κυνηγά, και γενικά δεν θα τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε σκοπό, η ανάγκη της βοήθειας προς αυτά θα έχει εκλείψει ή θα είναι αμελητέα.

Τα ζώα πάνω απ’όλα ζητούν ελευθερία και  να μην παρεμβαίνουμε στην ζωή τους, για να ζήσουν ανενόχλητα, και να εκπληρώσουν τον φυσικό τους ρόλο, για το οποίο είναι υπερεπαρκώς εξοπλισμένα.

Ποιά λύση προτείνεται

Μπροστά μας έχουμε δύο επιλογές.

Μπορούμε να συνεχίσουμε την αδιέξοδη και αναποτελεσματική πρακτική που ασχολείται με το σύμπτωμα και όχι με την αιτία του κακού, ή να κερδίσουμε τους ανθρώπους και να τους κάνουμε να ενστερνιστούν τις αρχές και το όραμα του veganism. Καλώς ή κακώς εξαρτώμαστε από τους ανθρώπους γύρω μας, και αν δεν τους εκπαιδεύσουμε και δεν τους αλλάξουμε, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρο και επιτακτικό να δημιουργηθεί ένα ενεργό κίνημα υπεράσπισης των ζώων, στηριγμένο στις αρχές του veganism και εκεί πρέπει να πέσουν όλοι οι πόροι, η ενέργεια και ο χρόνος μας.

Και οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην υπεράσπιση των ζώων και συμμετέχουν σε οργανώσεις οφείλουν πρώτοι να δόσουν το παράδειγμα και να καθιερώσουν τις αρχές του veganism στην προσπάθεια τους.

Οτιδήποτε άλλο είναι επιζήμιο και περιττό, αφού μέσα στην φιλοσοφία του veganism είναι όλες οι αξίες που μπορούν να συγκινήσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους στο όραμα της απελευθέρωσης των ζώων και αφού όσοι υιοθετούν το vegan ιδεώδες γίνονται το ζωντανό παράδειγμα μιας στάσης ζωής που θα μετασχηματίσει συνολικά την συλλογική συνείδηση.

Αποσυνδεδεμένος V3G4N

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1322
  • Red Blood Black Tears
    • Αντισπισιστική Δράση
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #131 στις: Απρίλιος 21, 2009, 03:23:34 μμ »
vegan συγνώμη, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχει αυτό το θέμα με τους βιαστές (και κατά γενική ομολογία δεν είμαι χαζή).
Eγώ πάλι δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να μη βλέπει τη σχέση αυτή. Οι διαφορές είναι πολύ λίγες και στις δυο περιπτώσεις, οι ομοιότητες πολλές, ενώ τα επιχειρήματα είναι και στις δυο περιπτώσεις ακριβώς τα ίδια. Τα ΔτΖ με τον φεμινισμό δεν είναι τυχαία συγγενικές φιλοσοφίες και κινήματα.

Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι εσύ και άτομα σαν και σένα έχουν διαλύσει ζωές και ζωές, χρόνια και χρόνια, ανθρώπων που γίνονται ζωντανοί κάδοι απορριμμάτων για τις ανεπιθύμητες γέννες.
Επειδή αναφέρθηκες σε εμένα προσωπικά, εγώ αν και επιχειρηματολογώ υπέρ, δεν έχω δηλώσει ποτέ πως είμαι κατά της στείρωσης. Όπως δεν έχω δηλώσει και ποτέ πως είμαι υπέρ αυτής. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το θέμα είναι πολύ πιο βαθύ από ένα "υπέρ" ή ένα "κατά". Σίγουρα, γενικά είμαι κατά της στείρωσης. Είχα γράψει μερικά πάνω στο θέμα, στα σχόλια που έκανα στο κείμενο "Αποστειρωμένα ζώα - Στειρωμένη ζωή" στο blog μου http://antispe-gr.blogspot.com/2009/03/blog-post.html αν σε ενδιαφέρει να τα δεις.
Αν τώρα καταστράφηκαν ζωές όπως αναφέρεις, δεν πίεσα ούτε εγώ ούτε κάποιος άλλος, ούτε εσένα ούτε κανέναν να ασχοληθεί με τα ζώα το δρόμου. Δικαίωμα και επιλογή αυτών των ανθρώπων ήταν, δεν τους φταίει κανείς. Το να φταίνε άλλοι πάντα είναι πολύ εύκολο.

Αλλιώς είσαι σημαντικότατο μέρος του προβλήματος.
Σήμερα μέρος ενός ευρύτερου προβλήματος είμαστε όλοι με την παρουσία μας και μόνο.

Και όχι, το φαγητό δεν ήταν ποτέ αρκετό - δεν μιλάμε για 5-10 ζώα μιλάμε για 50-100. Πρέπει να καταλάβεις ότι μπορείς να βάλεις νερό στο κρασί σου και να δεις τους αριθμούς και τη μεγάλη εικόνα.
Δεν είναι θέμα νερώματος, ούτε είμαι απόλυτος προσωπικά πουθενά. Εδώ θα μπορούσα να σου πω κλισέ απαντήσεις του στυλ "αν δεν είχες να τα ταΐσεις και το ήθελες τόσο πολύ να πήγαινες να κλέψεις". Δεν το κάνω, αλλά καταλαβαίνεις νομίζω τη λογική.

Ποιος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την ευαισθησία μου? Ποιος σου δίνει αυτό το δικαίωμα?
Αν μπορείς να νιώσεις έστω και λίγη συμπόνοια για τα ζώα και την ανάγκη τους να αναπαραχθούν τότε γιατί δεν μπορείς να νιώσεις λίγη συμπόνοια για ανθρώπους που είναι πιο άτυχοι από εσένα, αυτούς που έχουν την ατυχία να φοβούνται να βγουν από το σπίτι τους γιατί θα συναντήσουν κι άλλα δύο πληγωμένα και διαλυμένα ζώα που θέλουν ψυχή, χρόνο, ξενύχτι, ξεβόλεμα, παρακάλι, και χρήμα για να γίνουν καλά (αν γίνουν).
Δεν μπορείς να καταλάβεις ένα πράγμα: τον πόνο κάποιου που δεν μαζεύει ένα περιστέρι ή ένα σκύλο την εβδομάδα, αλλά ΔΕΚΑΔΕΣ.
Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι εσύ και άτομα σαν και σένα έχουν διαλύσει ζωές και ζωές, χρόνια και χρόνια, ανθρώπων που γίνονται ζωντανοί κάδοι απορριμμάτων για τις ανεπιθύμητες γέννες.
Για να είμαι ειλικρινής με εκπλήσσεις πολύ με αυτά που γράφεις. Kαι από όσο έχω δει και θυμάμαι, δεν έχεις γράψει ποτέ ξανά σε αυτό το ύφος, γιαυτό και μου κάνει τόσο πολύ εντύπωση.  Κάνεις μια πολυ δυνατή έκκληση στο επιθυμητικό, παρουσιάζοντας επανειλημμένα σαν θύματα της κατάστασης αυτής τον κόσμο που ασχολείται με το θέμα και επικεντρώνεσαι εκεί. Ξαφνικά τα θύματα δηλαδή είναι οι φιλόζωοι, όχι τα ζώα; Αντιλαμβάνομαι από αυτά που λες ότι έχεις περάσει πολλά Δεινομάχη, αλλά αυτά όλα που λες είναι αδιάφορα. Όχι με την έννοια “του δε με νοιάζει”, αλλά με την έννοια του δεν έχουν σχέση με το θέμα. Εν τέλει, ούτε σε εσένα, ούτε σε εμένα ούτε σε κανένα δε μας έβαλε κανείς το μαχαίρι στο λαιμό να ασχοληθούμε με τα ζώα. Ο καθένας το επέλεξε μόνος, για τους δικούς του λόγους και άξιος της μοίρας του είναι. Αλλά μη βγαίνουν και οι άνθρωποι τα θύματα της υπόθεσης, νομίζω είναι too much.

Επίσης, καταλαβαίνω απόλυτα πως είσαι συναισθηματικά φορτισμένη με το όλο θέμα, αλλά γνωρίζεις και η ίδια πολύ καλά ότι υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν πέραν του συναισθήματος. Μπορεί να σε πνίγει, αλλά λύση ουσιαστική δε δίνει αυτή η προσέγγιση. Κάποιοι είναι πολύ του συναισθήματος και πείθονται, άλλοι λίγο, άλλοι ακούν τη λέξη συναίσθημα και γελάνε. Για παράδειγμα, έχω βαρεθεί να ακούω ατάκες του στυλ “είδα το earthlings και τρελάθηκα, δε μπορούσα να φάω κρέας για μια βδομάδα”. Σε αυτούς από ότι φαίνεται το συναίσθημα κρατάει μια βδομάδα. Μετά επικρατεί η συνήθεια, η βαρεμάρα, το βόλεμα, όπως θέλεις πες το. Γιαυτό και πρέπει να γίνεται αλλού η επιχειρηματολογία, εκτός βέβαια αν είσαι σίγουρος/η πως το συναισθηματικό σε αυτόν τον άνθρωπο είναι αρκετά δυνατό για να τον αλλάξει οριστικά. Το θέμα είναι να καταλήξεις πως κάτι πρέπει να συμβαίνει ή να μη συμβαίνει, όχι επειδή χαλάει την αισθητική μας ή τον συναισθηματικό μας κόσμο, αλλά επειδή η λογική το υποβάλλει.

Ποιος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται την ευαισθησία μου? Ποιος σου δίνει αυτό το δικαίωμα?
Με συγχωρείς, αλλά δικαιώματα οι ευαισθησίες δεν έχουν. Μπορείς να πεις αποκαλέσεις κάποιον που δε σε νοιώθει και δε σε κατανοεί αναίσθητο, κάφρο, κτλ, αλλά δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για αυτό. Δηλαδή λες πως η ευαισθησία σου είναι αυτή που θεωρείς ότι σου δίνει εσένα το δικαίωμα να επιβάλλεσαι σε ένα ζώο ειδικά και ένα είδος γενικότερα  με τον α ή β τρόπο (με στείρωση και ελεγχόμενο πληθυσμό εν προκειμένω); Εμένα δε καλύπτει αυτό σε καμία περίπτωση.

Γιατί δεν κάνετε αυτό που σας προσκάλεσε ο kiego? να ζήσετε μία εβδομάδα τη φρίκη καποιου που ασχολείται ενεργά με τα απόβλητα της φιλοσοφίας σας και να τα ξαναπούμε μετά. Να πάτε σε ένα σφαγείο να μαζέψετε φαγάκια. ή τι φαντάζεστε? ότι η πραγματικότητα μοιάζει με φωτογραφία από sanctuary? 10 αγελάδες και 5 φασιανοί, σχολεία που κάνουν επισκέψεις και paypal για συνδρομές?
Τα βιώματα του καθενός δεν μπορείς να τα ξέρεις και δε μπορείς λες τέτοια πράγματα. Και δε νομίζω πως τουλάχιστον εδώ μέσα, δεν έχουν εμπειρική επίγνωση αυτής της φρίκης όσοι πήραν θέση επί του θέματος.

Προσωπικά δεν θα μπω στην διαδικασία προσωπικών αντιπαραθέσεων όσο και να το θέλω λόγο παρόρμησης.Και αυτό γιατί δεν βλέπω να οδηγεί πουθενά με αποτέλεσμα να χαθεί η ουσία.
Χαίρομαι πραγματικά που το βλέπεις έτσι το θέμα.

Μέσα σε έναν γενικό κανόνα και αρχή για την ελευθερία και την ισότητα των ζώων δεν μπορούμε να βρούμε όλες τις λύσεις. Οχι τουλάχιστον σε αυτόν τον κόσμο. Και αν δεν αντιμετωπίσουμε πιο ρεαλιστικά κάποια ζητήματα δεν θα βρούμε πότε καμιά λύση.
Αυτό έχει ειπωθεί κατ επανάληψη. Ξέρετε τι μου θυμίζει; Μου θυμίζει τη λογική “η δεξιά είναι καταστροφική, άρα ψηφίζουμε πασοκ για να πέσει η δεξιά”. Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές και τους συμβιμασμούς που κάνει στη ζωή του, αλλά είναι λάθος να διατυπώνονται αυτές προς τα έξω σαν το σωστό δρόμο. Αυτό που για κάποιους είναι ρεαλισμός, για άλλους είναι καθαρή ουτοπί. Μάλλον δεν βλέπουμε όλοι από τη ίδια γωνία, ούτε το ίδιο μακρυά. Αν τελικά οι μεν είναι γενναίοι ρεαλιστές ή παθητικοί κομφορμιστές και οι δε ανδρείοι οραματιστές ή απλά ανόητοι φαντασμένοι, αυτό η ιστορία θα το δείξει, εκ των προτέρων δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Εγώ πάντως με τη ίδια λογική που δε ψηφίζω πασοκ για να πέσει η δεξιά, με την ίδια λογική που προτιμώ να μείνω νηστικός από το να φάω ένα φαΐ που περιέχει έστω και ελάχιστο τυρί, με αυτή τη λογική προσπαθώ να λειτουργώ πάντα και παντού. Αν τώρα κάποιοι πιστεύουν πως αυτό είναι εγωισμός ή ό,τι άλλο, δικαίωμα τους είναι και δε μπορώ να κάνω κάτι γιαυτό. Αλλά τα παραπάνω δείχνουν πως αυτή η αντιπαράθεση έχει πολύ βαθύτερες ρίζες,οι που απλά στο θέμα της στείρωσης γίνονται εμφανείς.

For animals, every second is a 9/11 attack. This is a fuckin' war. GO VEGAN

Αποσυνδεδεμένος dimitris34

  • Sr. Member
  • ****
  • Μηνύματα: 358
  • Φύλο: Άντρας
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #132 στις: Απρίλιος 21, 2009, 06:22:55 μμ »
Είναι οι στειρώσεις σύμφωνες με τις αρχές του veganism;

Καταρχήν όλη η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα(ακόμα και η υπεράσπιση τους και η βοήθεια προς αυτά) οφείλει να υπακούει και να τηρεί συνειδητά κάποιες βασικές αρχές και αξίες.

Αυτές είναι η ελευθερία, η αβλάβεια, ο σεβασμός, η μη παρέμβαση, μη εξάρτηση, μη χρήση, μη καταπίεση και μη εκμετάλλευση και όλα αυτά εμπεριέχονται σε μια θεωρία και φιλοσοφία που λέγεται veganism.

Ο veganism μας δίνει ένα συνολικό ηθικό πλαίσιο και τα κριτήρια εκείνα, τα οποία διασφαλίζουν ότι τηρούνται οι παραπάνω αρχές, π.χ. πριν την οποιαδήποτε ενέργεια/επιλογή εξετάζουμε αν αυτή:
- προάγει την κατάργηση της χρήσης των ζώων ή την ενδυναμώνει
- προάγει τον σεβασμό των ζώων ή μήπως ενισχύει τον σπισισμό
- γίνεται με την συγκατάθεση του ζώου ή επιβάλλεται μέσω της ανθρωποκεντρικής αντίληψης περί κυριαρχίας
- προωθεί συνολικά την υπόθεση των ζώων ή εγκλωβίζεται στην ρύθμιση της χρήσης των ζώων
- στέλνει το μήνυμα και το όραμα των παραπάνω αξιών ή είναι κάτι μερικό και αποσπασματικό

Με άλλα λόγια ο veganism μας δίνει μια πανοραμική εικόνα της κατάστασης αλλά και του τελικού στόχου που είναι η απελευθέρωση των ζώων από την ανθρώπινη κυριαρχία και προσανατολίζει/εστιάζει όλη μας την προσπάθεια προς αυτόν.

Κατανοώντας και σεβόμενοι αυτές τις αρχές, κάνουμε επιλογές που αλλάζουν την διατροφή μας (κάνοντας την vegan, αφαιρώντας δηλαδή από αυτήν κάθε ζωικό συστατικό), την ένδυση μας, την ψυχαγωγία μας κλπ καθώς επίσης και τον τρόπο υπεράσπισης των ζώων, ο οποίος δεν μπορεί να λειτουργεί έξω και ενάντια στο πλαίσιο των παραπάνω αρχών.

Με βάση τις παραπάνω αρχές η στείρωση είναι παρέμβαση στην ζωή του ζώου, δεν γίνεται με την συγκατάθεση του και επομένως δεν είναι σύμφωνη με τις αρχές του veganism.

Και φυσικά το ίδιο ισχύει και με την χρήση ζώων ως κατοικίδια εκτός και εάν γίνει μόνο με την συγκατάβαση του ίδιου του ζώου, αλλά όταν γίνει οφείλει να τηρεί τις αρχές του veganism, δηλ τα ζώα να ταΐζονται βίγκαν τροφή.


Για ποιό λόγο γίνονται οι στειρώσεις;


Ο μόνος λόγος είναι για να περιορίσουν την απώλεια ζωής, αλλά έτσι κι αλλιώς ακόμη και στην άγρια κατάσταση υπάρχει μεγάλη θνησιμότητα και γι αυτό όπως ξέρουμε τα ζώα γεννούν πολλά μικρά από τα οποία θα επιζήσουν 1 ή 2.

Ας δούμε όμως την μεγαλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει κάθε μέρα:
- 150 εκατομμύρια(με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις - ο σωστός αριθμός πλησιάζει το διπλάσιο) ζώα θανατώνονται για να γίνουν κρέας
-  διπλάσια ή και τριπλάσια εκατομμύρια θαλάσσια ζώα επίσης θανατώνονται
- αναλογικά, άγνωστος αριθμός (πολλά εκατομμύρια πάντα) σε αρσενικά νεογέννητα κοτοπουλάκια θανατώνονται αμέσως μόλις εκκολαφθούν
- και ακόμη πολλά εκατομμύρια άλλα ζώα στους διάφορους τομείς εκμετάλλευσης τους

Σε όλο αυτό το μακελειό, η εμμονή των στειρώσεων να εστιάζουμε σε μια ομάδα ζώων, ακούγεται σαν να έχουμε ένα τσουνάμι με 100 χιλιάδες νεκρούς μεταξύ των οποίων και 5 έλληνες και να αχολούμαστε προκλητικά μόνο με τους έλληνες θύματα και αγνοούμενους.


Τί μήνυμα στέλνουν οι στειρώσεις;

Με τις στειρώσεις ενοχοποιείται η αναπαραγωγική ικανότητα των ζώων και όχι η ανθρώπινη σπισιστική συμπεριφορά προς αυτά. Ο κυρίαρχος άνθρωπος επιβάλλει την λύση εις βάρος του θύματος ζώου.

Επιπλέον μήνυμα είναι ότι τα ζώα είναι ανίκανα να φροντίσουν τα μικρά  τους και η στείρωση παρουσιάζεται ως η λύση που υποθέτει  ότι το πρόβλημα είναι τα "άστεγα κατοικίδια ζώα."  Όπου "άστεγο" σημαίνει την έλλειψη ενός ανθρώπινου σπιτιού, κάτι που ενισχύει την πεποίθηση ότι τα ζώα είναι επίσης ανίκανα να φροντίσουν τον εαυτό τους.  Κατά συνέπεια "η υιοθέτηση" σε μια ανθρώπινη οικογένεια θεωρείται αναγκαία.

Κάτι ακόμη που εφυσηχάζει την συνείδηση του κόσμου είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι και οργανώσεις που ασχολούνται και τρέχουν πίσω από τον καθένα που αγοράζει και παρατάει ζώα και έτσι δεν μπαίνει καν το γενικότερο όραμα του σεβασμού και της μη καταπίεσης/εκμετάλλευσης των ζώων.

Με τις στειρώσεις δεν διεκδικούμε κάτι συνολικό που είναι το όραμα και οι αρχές του veganism.

Αντίθετα παραβλέπουμε την ρίζα του προβλήματος, ενώ ταυτόχρονα διαχειριζόμαστε τα ζώα με την λογική που δημιουργεί το πρόβλημα τους και παράλληλα διαιωνίζει την μέγιστη και πιο επιζήμια στρέβλωση: ότι δηλαδή μπορούμε να ανακατευόμαστε στην υπόθεση των ζώων καταστρατηγώντας εκείνες τις αρχές που θα οδηγήσουν στην απελευθέρωση τους.

Και αυτό μας οδηγεί στον

Ευημερισμό (animal welfare)


Ο ευημερισμός ως ρύθμιση και διαχείριση της χρήσης και εκμετάλλευσης των ζώων είναι κι αυτός συγκαλυμμένος σπισισμός.

Κατακλυζόμαστε από την ευημεριστική προσέγγιση τα τελευταία 200 χρόνια μέχρι και σήμερα. Το 99% των προσπαθειών υπεράσπισης των ζώων και των οργανώσεων λειτουργούν μέσα σε αυτό πλαίσιο, το οποίο έχει εγκλωβίσει ένα τεράστιο δυναμικό ανθρώπων και πόρων. (Εξ ου και το ευτράπελο των περισσότερων vegan να λειτουργούν ευημεριστικά και όχι βάσει των αρχών του veganism. Κι εδώ τίθεται το μέγα ζήτημα που λέγεται βιγκανοποίηση των vegans, ή πως να ξαναφέρουμε τους vegan στο βίγκαν κίνημα, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ.)

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ανάλωσαν επί δεκαετίες πόρους, χρόνο και ενέργεια σε μια κατεύθυνση που δεν προήγαγε την συνολική υπόθεση των ζώων.

Σέβομαι τους ανθρώπους που έχουν δοθεί σ’αυτήν την προσπάθεια, αλλά είναι αδιέξοδη και αναποτελεσματική, γιατί ενισχύει την αντίληψη και την λογική της εκμετάλλευσης και όχι της κατάργησης της χρήσης των ζώων και γι αυτό άλλωστε βλέπουμε αυτή να γίνεται ακόμη πιο εντατική, πιο επιθετική και πιο μανιώδης.(διπλασιασμός παραγωγής κρέατος, ανάκαμψη γούνας, διόγκωση του εμπορίου κατοικιδίων, κλπ)

Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν εστιάσει στο να δημιουργηθεί ένα ενεργό κίνημα υπεράσπισης των ζώων, εμπνεόμενο από τις αρχές του veganism, σήμερα η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική.

Ο ευημερισμός στην υπεράσπιση των ζώων έκανε τον κύκλο του, έδοσε ότι είχε να δόσει, και είναι πλέον επιτακτικό να εγκαταλειφθεί. Εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες είναι ζημιά για την υπόθεση των ζώων.

Τα δύο επίπεδα της σχέσης μας με τα ζώα

Με βάση τα κριτήρια του veganism υπάρχει μια λογική σειρά που καθορίζει την σχέση μας με τα ζώα.

Το πρώτο επίπεδο που πρέπει να κατακτήσουμε είναι το επίπεδο του δεν βλάπτουμε τα ζώα.

Αυτό σημαίνει αφοσίωση και υποστήριξη της φιλοσοφίας και των αρχών του veganism, χορτοφαγία ως στάση ζωής και απεμπλοκή από οτιδήποτε σημαίνει χρήση και εκμετάλλευση ζώου.

Όταν καταφέρουμε αυτό, τότε και μόνον τότε και πάντα μέσα στα πλαίσια της vegan φιλοσοφίας περνάμε στο δεύτερο επίπεδο του να βοηθάμε, να φροντίζουμε, να προστατεύουμε  τα ζώα.

Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται σήμερα η βοήθεια προς τα ζώα είναι λάθος γιατι είναι ευημεριστικός και το κυριότερο στέλνει τα λάθος μηνύματα. Όπως π.χ. όταν με τις στειρώσεις τιμωρείται το θύμα και όχι ο θύτης ή όταν για το τάϊσμα κάποιων ζώων γίνονται αποδεκτά τα προϊόντα μιας θεσμοθετημένης, εκμεταλλευτικής πρακτικής όπως η κτηνοτροφία, και ουσιαστικά όχι μόνο την στηρίζουν αλλά και την απενοχοποιούν και την δικαιώνουν στην συνείδηση των ανθρώπων.

Παράλληλα δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι τα ζώα δεν είναι προορισμένα να ζουν υπό την κηδεμονία μας, ούτε είναι επαίτες της βοήθειας μας.

Εμείς δημιουργήσαμε τις περιστάσεις γι αυτήν την βοήθεια μέσα από τον τρόπο που τα αντιμετωπίζουμε.

Χρεός μας είναι να καταργήσουμε την πλασματική ανάγκη για βοήθεια μέσω της εδραίωσης της αβλάβειας απέναντι τους, και τότε σε μια τέτοια κοινωνία όπου κανείς δεν θα τρώει ζώα, δεν θα τα κυνηγά, και γενικά δεν θα τα χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε σκοπό, η ανάγκη της βοήθειας προς αυτά θα έχει εκλείψει ή θα είναι αμελητέα.

Τα ζώα πάνω απ’όλα ζητούν ελευθερία και  να μην παρεμβαίνουμε στην ζωή τους, για να ζήσουν ανενόχλητα, και να εκπληρώσουν τον φυσικό τους ρόλο, για το οποίο είναι υπερεπαρκώς εξοπλισμένα.

Ποιά λύση προτείνεται

Μπροστά μας έχουμε δύο επιλογές.

Μπορούμε να συνεχίσουμε την αδιέξοδη και αναποτελεσματική πρακτική που ασχολείται με το σύμπτωμα και όχι με την αιτία του κακού, ή να κερδίσουμε τους ανθρώπους και να τους κάνουμε να ενστερνιστούν τις αρχές και το όραμα του veganism. Καλώς ή κακώς εξαρτώμαστε από τους ανθρώπους γύρω μας, και αν δεν τους εκπαιδεύσουμε και δεν τους αλλάξουμε, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε.

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε είναι επίκαιρο και επιτακτικό να δημιουργηθεί ένα ενεργό κίνημα υπεράσπισης των ζώων, στηριγμένο στις αρχές του veganism και εκεί πρέπει να πέσουν όλοι οι πόροι, η ενέργεια και ο χρόνος μας.

Και οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην υπεράσπιση των ζώων και συμμετέχουν σε οργανώσεις οφείλουν πρώτοι να δόσουν το παράδειγμα και να καθιερώσουν τις αρχές του veganism στην προσπάθεια τους.

Οτιδήποτε άλλο είναι επιζήμιο και περιττό, αφού μέσα στην φιλοσοφία του veganism είναι όλες οι αξίες που μπορούν να συγκινήσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους ανθρώπους στο όραμα της απελευθέρωσης των ζώων και αφού όσοι υιοθετούν το vegan ιδεώδες γίνονται το ζωντανό παράδειγμα μιας στάσης ζωής που θα μετασχηματίσει συνολικά την συλλογική συνείδηση.

Επιτέλους!

Αποσυνδεδεμένος V3G4N

  • Addicted
  • ******
  • Μηνύματα: 1322
  • Red Blood Black Tears
    • Αντισπισιστική Δράση
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #133 στις: Απρίλιος 22, 2009, 06:34:27 μμ »
To κατά πόσο είναι ικανή η εκπαίδευση τη σήμερον ημέρα να αλλάξει το ρου των πραγμάτων και της κοινωνίας γενικότερα, το έχουμε ξανασυζητήσει εδώ μέσα. Προσωπικά συμφωνώ απόλυτα με την αφίσα των smiths που postαρε το πορτοκαλάκι. Ο κόσμος δε θα ακούσει, αλλά ακόμα και αν ακούσει αυτό δε σημαίνει απαραίτητα και κάτι.

Τώρα το κείμενο του ecochris ξεκινάει από την αρχή με βάση τη χορτοφαγία, οπότε για εμένα (και μάλλον δεν είμαι ο μόνος), ξεκινάει από λάθος σκοπιά και αυτοακυρώνεται. Αν και εγώ (και πάλι δεν είμαι ο μόνος νομίζω) θεωρώ μεγάλη υποκρισία να ασχολείται κάποιος με σκυλιά και γατιά και να τρώει μπριζόλες, το να γίνεται ανάλυση του θέματος της στείρωσης με βάση τη χορτοφαγία είναι κατά τη γνώμη μου εκτός τόπου και χρόνου. Επίσης όλο το κείμενο δείχνει ένα background στο οποίο δεν υπήρχε ποτέ η παραμικρή προσωπική επαφή του συγγραφέα με ζώα, γεγονός προβληματικό φυσικά, όταν γίνεται τοποθέτηση σε ένα ζήτημα που αφορά ζώα. Το κείμενο γενικά δηλαδή απευθύνεται σε βίγκανς, οι οποίοι είναι βίγκανς για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους.

Επίσης, αναφέρθηκε όχι μία, αλλά δύο φορές, η ανάγκη για δημιουργία για ένα κίνημα υπέρ των ζώων, στηριγμένο στις αρχές του veganism (!?!?!?!?!). Αυτό καταρχήν είναι τελείως ασυνάρτητο, προφανώς και η σχέση αυτή είναι αντίστροφη. Και επειδή είμαι και λίγο καχύπτοπτος, αυτή η προσσέγιση μου φαίνεται πολύ... περίεργη. Οι λόγοι είναι προφανείς νομίζω και δεν επεκτείνομαι. Γενικά τέτοια λεγόμενα πραγματικά δείχνουν ότι έχει χαθεί η επαφή με το αντικειμενο από κάποιος, και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με το πορτοκαλάκι πως ο βεγκανισμός από ότι φαίνεται μερικές φορές έχει παρενέργειες. Όχι τίποτα άλλο, αλλά αυτές οι απόψεις είναι εντελώς υποκειμενικες και προσωπικές, αλλά παρουσιάζονται σαν ένα δόγμα που πρέπει να ακολουθηθεί από "τους ακόλουθους του βεγκανισμού" (sic). Όταν κάποιοι λοιπόν ακούν τη λέξη "βίγκαν" και έρχονται στο μυαλό τους αιρέσεις, μάλλον δε έπρεπε να γελάμε και τόσο, ίσως έχουν και κάποιο δίκιο.

Τέλος, επειδή αναφέρθηκε μια γενικότητα για "κινήματα υπέρ των ζώων", αλλά στην ουσία δεν λέγεται κάτι επί τούτου, να παρατηρήσω πως η συνολική θέση του κειμένου (πέραν του ότι αρχίζει από τη χορτοφαγία και τελειώνει σε αυτή) πουθενά δε έχει να κάνει με δικαιώματα των ζώων, αλλά με αυτονομία των ζώων. Σχετικές αναλύσεις έχει κάνει ο Φωτόπουλος.
For animals, every second is a 9/11 attack. This is a fuckin' war. GO VEGAN

ecoChris

  • Επισκέπτης
Απ: Στειρώσεις
« Απάντηση #134 στις: Απρίλιος 22, 2009, 07:57:34 μμ »
@ v3g4n
Δεν θεωρώ ότι χρειάζονται απάντηση αυτά τα στερεοτυπα κλισέ δήθεν κριτικής που επαναλαμβάνεις ως πεφωτισμένος.
Όταν θα βγεις από την πλάνη του ευημερισμού, ήπιου ή ακραίου, τότε θα καταλάβεις και τα γραφόμενα μου και θα δεις ποιος αυτοακυρώνεται. 

 

Copyright © χορτοφαγία: στάση ζωής
Contact