δεν έχουν να φάνε.....
Η παχυσαρκία του σκύλου
Η παχυσαρκία του σκύλου
Γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΝΤΑΣ, κτηνίατρος
Στο σύγχρονο δυτικό κόσμο, περίπου το 25% των κατοικίδιων σκύλων είναι πραγματικά παχύσαρκοι, ενώ περίπου το 45% είναι τουλάχιστον υπέρβαροι. Δυστυχώς όμως μόνο το 17% των ιδιοκτητών των ζώων αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, τα αίτια του οποίου συνοψίζονται στα εξής:
1. Διατροφικές συνήθειες, όπως η απεριόριστη πρόσβαση σε ένα δοχείο φαγητού που είναι μονίμως γεμάτο ή η χορήγηση τροφής που προορίζεται για ανθρώπινη κατανάλωση και όχι ειδικής τροφής για σκυλιά (π.χ. ξηρά τροφή). Επίσης, η χορήγηση υψηλοθερμιδικών σνακ από το τραπέζι ή γενικά από τα χέρια μας.
2. Η έλλειψη άσκησης. Ο περιορισμένος τρόπος διαβίωσης σε ένα διαμέρισμα, μικρό μπαλκόνι, αυλή, κτλ., δεν επιτρέπει στο κατοικίδιο να «κάψει» τις θερμίδες που καταναλώνει.
3. Η στείρωση, αν και τα οφέλη της είναι πολλά και αδιαμφισβήτητα ή ακόμη και αναγκαία, έχει ως μειονέκτημα να μειώνει το μεταβολικό ρυθμό του ζώου μας, κάτι που οδηγεί σε αύξηση του βάρους του αν παράλληλα δεν γίνει αναπροσαρμογή της ποσότητας, ίσως και της ποιότητας της τροφής του.
4. Η μείωση του μεταβολικού ρυθμού που συμβαίνει με το πέρασμα της ηλικίας. Μετά την ηλικία των 5-6 ετών πρέπει να γίνεται ποσοτικός περιορισμός της τροφής του σκύλου μας.
5. Ορμονικές διαταραχές, όπως ο υποθυρεοειδισμός, η νόσος του Cushing, ο σακχαρώδης διαβήτης κλπ., αποτελούν αίτια παχυσαρκίας, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις η ίδια η παχυσαρκία αποτελεί προδιαθετικό παράγοντα για τις παραπάνω νόσους.
6. Εξατομικευμένοι παράγοντες που καθορίζονται από το γενετικό υλικό του ζώου. Κάποιες φυλές σκύλων όπως τα Cocker Spaniel, Beagles, Labrador, Golden Retriever, κ.ά., εμφανίζουν πιο συχνά προβλήματα παχυσαρκίας.
Η παχυσαρκία αποτελεί έναν πολύ σοβαρό προδιαθετικό παράγοντα για πολλές παθολογικές καταστάσεις:
* Ορθοπεδικές νόσοι, π.χ. οστεοαρθρίτιδα ισχίων ή αγκώνων, ρήξη πρόσθιου χιαστού γόνατος, ρήξη και προβολή μεσοσπονδύλιου δίσκου κ.ά.
*καρδιολογικά και αναπνευστικά προβλήματα
*δερματολογικά προβλήματα
*μη ανοχή στη ζέστη και έντονη δυσχέρεια στην άσκηση
*αυξημένος αναισθητικός και χειρουργικός κίνδυνος
*μείωση του προσδόκιμου χρόνου ζωής κατά 15% περίπου
*εμφάνιση οξείας ή υπεροξείας παγκρεατίτιδας συχνά μοιραίας.
Καθορίστε με τον κτηνίατρό σας το τυχόν υπέρβαρο του ζώου σας. Χορηγήστε την κατάλληλη κλινική δίαιτα που θα σας προτείνει για απώλεια βάρους. Δεν χρειάζονται εξαντλητικές δίαιτες. Το ιδεατό είναι η απώλεια 1-2% του συνολικού βάρους του ζώου ανά βδομάδα. Μεγάλη βοήθεια στο στόχο σας θα έχετε αν κόψετε τα ενδιάμεσα σνακ, βεβαιωθείτε ότι κάποιος άλλος δεν ταΐζει το ζώο σας και ασκείτε το σκύλο σας καθημερινά για τουλάχιστον 30 λεπτά.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/11/2007
